Veil Of Delusions - Echoes of Dawn

• BandVeil Of Delusions [NL]
• TitelEchoes of Dawn
• Release datum16-09-2016
• LabelEigen beheer
• Genre Symfonische metal

Tracklist

01. Echoes of Dawn
02. War Begins
03. Together for Glory
04. Black Wings
05. The Chase
06. Desperation
07. Across the Sky
08. Last Generation
09. Shadow of Myself
10. Fields of Dragons
11. They Wonder

Het vaderlandse Veil of Delusions heeft haar debuut met het album Echoes of Dawn, dat nu klaar staat in mijn Itunes. “We brengen je melodic metal, gebaseerd op passie.” Luidt hun slagzin. Met optredens bij o.a. FemMe Battle en Amsterdam Metalfest onder hun riem, maken ze een goeie eerste indruk.

Intro en titelsong is een oppeppende warcry waarvan het fantastisch herkenbare Nederlandse accent waarmee het geleverd wordt me even doet grijnzen. Deze gaat naadloos over in War Begins, en zodra het bal wordt geopend met een lekkere grunt zet ik even mijn geluid wat harder. Dit word gelijk al interessant! Veil of Delusions weet je gelijk te pakken met deze battle hymn. Ritmes die het bloed laten pompen en de occasionele grunt naast de heldere stem van Zoë Tilly laten je hongeren naar meer van dit.

Na dit uitmuntende begin zakken de melodieën wel wat richting mineur waardoor de adrenaline die werd opgewekt door de opener wat wegzakt. Er komen zelfs wat death metal blast-beats de hoek om marcheren hier en daar. Dat zal de mensen die van dat soort verrassingen houden zeker wat meer aanspreken. Zo laat de band wel zien dat ze het genre vanuit elke hoek kunnen pakken, en niet veilig in 1 hoekje blijven zitten. Daar moet ik ze toch echt even kudos voor geven!

Nummers als Desperation en Fields of Dragons vallen meer te vergelijken met het eerste nummer maar intussen is duidelijk dat de Veil of Delusions niet moet gaan verwarren met je standaard upbeat melodic metal band. Er worden overal flink wat fusies gedaan met de zwaardere genres en zoals gezegd, zorgt dat er alleen maar voor dat je meer aandacht aan ze gaat besteden.

Waar ze nog wel op moeten letten is dat hun individuele nummers wat meer karakteristiek mogen hebben. Ja, het hele album raast voort op een zalige cadans en is prachtig voorbeeld van melody meets darkness done right, maar het wordt al wel gauw 1 waas van herrie met hier en daar momentjes in een solo of uithaal die even je aandacht terug pakken. Typisch een geval dat je door je gebruikelijke playlist moet gaan husselen om het goeie eruit te plukken.

Gelukkig hoor ik al wel veel dat ik graag herontdek tijdens meerdere luisterbeurten. Ze hebben bij mij in elk geval een prima indruk achter gelaten met hun debuut, en ik zie uit naar wat ze in de toekomst gaan uitbrengen! Hier gaan we meer van horen….