Vholdghast - Lat oss Förbrinna

• BandVholdghast [SE]
• TitelLat oss Förbrinna
• Release datum20-02-2015
• LabelViciSolum Productions [SE]

Tracklist

01. Lat oss förbrinna
02. I am
03. Born God
04. Walk with fire
05. Disillusion of grandeur
06. False divination
07. The end of existence
08. Worship us

Vholdghast bestaat al sinds 2002 en heeft, op wat premature demo's na, nog nooit iets uitgebracht. De band is het geesteskind van de Zweed Jonny Pettersson, die er naast deze ook nog wel wat andere bands op na houdt, hij is onder anderen betrokken bij Just Before Dawn. Op 20 februari verscheen dan 'eindelijk' een debuutalbum, met de titel Lat Oss Förbrinna (laat ons branden). Het album is in diverse studio's in elkaar gesleuteld, en uiteindelijk gemixt en gemasterd in de Nevo studio in Sundsvall (Petterssons 'hometown') door Roger Bergsten, Petterssons bandmaat in Syn:drom.

De muziek die de band laat horen is het resultaat van een jarenlange zoektocht naar een eigen geluid. Al rondspeurend binnen de extreme metal heeft Vholdghast zich een geluid aangemeten dat een mengvorm is geworden van vooral death en black metal. Wanneer ik het openende titelnummer beluister valt me op dat er naast een fikse dosis power en agressie ook veel melodie in de muziek verwerkt zit. Een aangename verrassing, aangezien ik weliswaar een lomp werkstukje verwachtte, maar niet deze (relatieve) toegankelijkheid. Een lekkere binnenkomer wat mij betreft.

I Am is hierna een wat tragere, maar heerlijk slopende beuker; nou ja, op het blast-intermezzo na dan. Want Vholdghast houdt wel van afwisseling geloof ik. Geen enkel tempo is heilig, er wordt dan ook volop gevarieerd van doomend traag tot de al genoemde - en veelvuldig voorkomende - blasttempo's. Met name in laatstgenoemde zit het black metal element, want voor de rest zou ik deze muziek toch vooral duiden als solide, ouderwetse death. En dat bedoel ik dus zeker niet vervelend. Overigens moet dat ouderwets ook weer niet te letterlijk genomen worden, zoals bijvoorbeeld False Divination laat horen, want hier horen we meer hedendaagse melodeath invloeden.

Al luisterend vind ik de eerste keer dat het album veel te snel is afgelopen. Dan valt ook pas op dat de acht nummers gezamenlijk maar net boven het half uur klokken. Gezien de variatie in de verschillende nummers had ik eigenlijk het idee dat de nummers wat langer duurden, maar de langste nummers, drie stuks, duren echt maar vierenhalve minuut. Best knap dat Vholdghast in zo'n relatief korte tijd behoorlijk weet af te wisselen; en ook niet onbelangrijk: weet te blijven boeien.

Ik vind deze muziek vooral qua kracht en energie overtuigen, waarbij ik het knap vind dat zulke relatief extreme metal een soort van pakkende, melodieuze ondertoon heeft. Ik denk dat menig metalfan hier wel wat van zijn of haar gading kan vinden. Luistertips: Lat Oss Förbrinna en Disillusion Of Grandeur.