Vidres A La Sang - Fragments de l'esdevenir

• BandVidres A La Sang [ES]
• TitelFragments de l'esdevenir
• Release datum01-07-2022
• LabelAbstract Emotions [ES], Negra Nit Distro [ES]
• PromotorBlood Fire Death [ES]
• Genre Melodieuze deathmetal, Melodieuze/ Symfonische black metal

Tracklist

01. Mort de paraula
02. Salveu-me els ulls
03. Ventres de llum
04. Fins aquí
05. Ara és demà

De Spaanse (of eigenlijk Catalaanse) band Vidres A La Sang heeft in eerste instantie bestaan van 2002 tot en met 2010; in die periode verschenen drie albums. Sinds 2018 is de band weer bij elkaar, in driekwart van de oorspronkelijke bezetting, alleen drummer Jordi Farré was toen nieuw. Set De Sang was het comeback-album. Vier jaar later is in de bezetting weinig veranderd, bassist Marcos García is vertrokken; op het nieuwe album Fragments de l'esdevenir wordt die taak waargenomen door Martín Méndez, inderdaad, die van Opeth.

De naam van de band komt uit een bundel van het poëzieboek van Miquel Martí I Pol (1929-2003) genaamd "Amb Vidres a la Sang: Obra Poètica III". Vidres a la Sang betekent 'kristallen in het bloed' in het Catalaans, en het was een uitdrukking die de dichter in zijn teksten gebruikte om de multiple sclerose te beschrijven waar hij aan leed. De thematiek en teksten lijken me eigenlijk eerder een leidraad voor Vidres A La Sang dan hun muziek, die qua stijl meerdere kanten opvliegt. Elementen uit de atmosferische black voeren wat mij betreft de boventoon, maar ook modernere proggy death en groove metal horen we voorbij komen, net als ingetogen sfeerstukken.

Hoe dan ook draait het hier om emotie. De muziek van deze band is eigenlijk nauwelijks agressief te noemen, maar is meer emotie- en sfeervol, en dat is best bijzonder voor extreme metal. Een extra aantrekkingskracht ligt wat mij betreft verscholen in de onverstaanbare teksten, die het geheel een extra mysterieuze touch meegeven, en ook debet zijn aan de aanwezige sfeer. De vocale voordracht bestaat dan ook net zo gemakkelijk uit gesproken teksten als uit echte zang, getuige Ventres De Ilum bijvoorbeeld.

De tempo-wisselingen zijn soms best extreem, rauwe riffs en gruntende zang worden regelmatig afgewisseld met uitgesproken sfeerstukken, soms zelfs akoestisch. Een enorm pluspunt vind ik de vaak cleane, melodieuze gitaarleads, die me behoorlijk houvast geven binnen de tracks waarin veel gebeurt, zoals opener Mort de Paraula al meteen demonstreert. Maar het zijn vooral de twee laatste (en langste) tracks van het album die de veelzijdigheid van Vidres A la Sang etaleren. Bij vlagen lijkt de muzieksoort metal zelfs ver weg, en zijn het atmosferische geluidstapijtjes die het geluid bepalen; en nog beklijven ook.

De muziek van Vidres A La Sang kost nog altijd even wat tijd om op me in te werken, maar na een paar luisterbeurten weet Fragments de l'esdevenir me te raken, net zo goed als voorganger Set De Sang dat deed. Dit is echt wel een aparte band, maar ik kan hier heel goed naar luisteren!