Vidres A La Sang - Virtut Del Desencís
- Vidres A La Sang [ES]
- Virtut Del Desencís
- 29-11-2024
- Eternal Juggernaut Records [ES]
- Blood Fire Death [ES]
- Melodieuze/ Symfonische black metal, Postrock / metal
Tracklist
01. Màrtirs
02. Sempre és incert
03. L'elegia dels innocents
04. Capricis de l'atzar
05. Records a l'oblit
06. Llàgrimes de sang
Over de achtergrond van de Catalaanse band Vidres A La Sang valt vooraf meer dan genoeg te vertellen, maar dat heb ik al gedaan in mijn overpeinzingen omtrent de voorgaande twee albums van deze band, dus dat kun je hier wel ergens teruglezen. Hier ga ik het even kort hebben over hun zesde langspeler Virtut Del Desencís (deugd van de ontgoocheling).
Wat nog altijd een gegeven is, is dat de muziek van Vidres A La Sang zich maar moeilijk laat categoriseren. Van origine lag de nadruk op een min of meer melodieuze death / black metal-mix, maar gaandeweg de albums en de jaren zijn daar steeds meer post-elementen, als ook doomy en dark-invloeden bij gekomen. Zoals ik al eerder schreef: emotie en atmosfeer zijn leidend, de muzikale insteek is daar aan ondergeschikt.
De metal van deze band is nauwelijks echt heavy te noemen, er zijn dan ook geen noemenswaardige blasts of traditionele heavy gitaarriffs te horen. Ik durf na een paar albums inmiddels wel te stellen dat Vidres A La Sang een behoorlijk eigen stijl heeft. Die eigenheid wordt nog gevoed door de teksten, die grotendeels in het Catalaans worden voorgedragen. Ja, ik noem dit een voordracht, want zang in de oorspronkelijke zin is misschien een misleidende term.
Het dichtst bij een traditionele compositie komt denk ik L'elegia dels innocents, al spreekt de speelduur van ruim acht minuten dat misschien weer tegen. Sowieso doet de band niet aan korte tracks, er wordt ruimschoots de tijd genomen voor opbouw en sfeerzetting. Ik verbaas mezelf dan ook niet met afsluiter Llàgrimes de sang - de langste compositie van het album - de beste van het album te vinden. Intiem, atmosferisch sterk, prachtige opbouw.
Tja, drie maal is scheepsrecht voor mij. Ook aan Virtut Del Desencís moest ik - ondanks voorkennis van twee voorgangers - even wennen. Maar de aanhouder wint, want na een paar keer blijkt dit opnieuw een prachtig werkstuk!
Albert Martí - Guitars
Eloi Boucherie - Vocals, Guitars
Jordi Farré - Drums