Virgin Steele - The Passion Of Dionysus

• BandVirgin Steele [US]
• TitelThe Passion Of Dionysus
• Release datum30-06-2023
• LabelSteamhammer [DE]
• PromotorSPV [DE]
• Genre Heavy / power metal, Progrock / metal

Tracklist

01. The Gethsemane Effect
02. You'll Never See The Sun Again
03. A Song Of Possession
04. The Ritual Of Descent
05. Spiritual Warfare
06. Black Earth & Blood
07. The Passion Of Dionysus
08. To Bind & Kill A God
09. Unio Mystica 9:15
10. I Will Fear No Man For I Am A God

Virgin Steele mag beschouwd worden als een pareltje van de vroege US metal. Opgericht in Long Island, New York in 1981, waren vooral de eerste twee albums, Virgin Steele (1982) en Guardians Of The Flame (1983) twee zeer goed ontvangen albums. Zoals bij zo veel bands werd het nooit meer zo goed, en verdween de band langzaam van de (persoonlijke) radar.

Fast forward naar 2023: Virgin Steel bestaat nog steeds, en komt met het - als ik goed geteld heb - negentiende studioalbum The Passion Of Dionysus. Eigenlijk is oorspronkelijke zanger en toetsenist David DeFeis het enige bandlid, behalve de (lead)gitaren doet hij op dit album zo'n beetje alles zelf. Het zit de productiviteit niet in de weg, het nieuwe album duurt een slordige tachtig minuten.

Wat je qua muziek kunt verwachten houdt ergens het midden tussen heavy rock en metal, voorzien van proggy en symfonische elementen. En dan komt nu de grote maar: de muzikale ideeën en intenties zijn goed, die snap ik op zich best. Maar wat de goede man in z'n eigen studio aan geluid heeft weten te fabriceren tart elke fantasie. Misschien klinkt de muziek in zijn hoofd anders, maar ik hoor eigenlijk vooral incomplete nummers. Dit doet me nog het meest denken aan de 'my-first-sony-producties' van menig underground black metal-plaat.

Voortdurend vraag ik me af wat er niet klopt, wat mis ik. Is er iets mis met mijn computer, komt het geluid niet goed door, is er een speaker kapot, kabeltje stuk. Want echt, zo klinkt deze muziek. Er klopt gewoon van alles niet. En dat is doodzonde, want met wat ik er uit kan destilleren had dit best een aardig album kunnen zijn. Ik houd nog een kleine slag om de arm: het kan zijn dat ik dit simpelweg niet begrijp, dat het dus gewoon aan mij ligt. Nou ja, luister zelf maar even: