Virocracy - Irradiation

• BandVirocracy [DE]
• TitelIrradiation
• Release datum20-03-2020
• LabelMDD Records [DE]
• PromotorAgainst PR [PT]
• Genre Djent / progressieve metal

Tracklist

01. Omen
02. Initio
03. Rane
04. Walking Ghost
05. Solitude
06. Dysplasia
07. Incarnation
08. Void of Heart
09. Forgotten

Virocracy komt uit Duitsland en presenteert hun debuutalbum Irradiation, met hun kijk op progressieve death metal. De vier heren instrumentalisten plus de dame(!) op zang creëren een geluid dat alleen onder dwang in een hokje kan worden gedrukt. Hoewel de algemene term progressieve death metal een ruwe beschrijving is van wat de luisteraar kan verwachten, is het album eigenlijk complexer en tegelijkertijd indrukwekkender. Stilistisch zijn er naast de progressieve death-elementen ook uitstapjes naar thrash enerzijds en black metal anderzijds.

Het album werd opgenomen en geproduceerd door Roland Böffgen in de Hard Drive SoundStudios, gemixt en gemasterd door Christoph Brandes in de Iguana Studios (onder andere Necrophagist, Deadborn, Pessimist), terwijl Justin Abraham een ​​passend kader voor het geheel voorzag met passend cover-en artwork.

Inhoudelijk is Irradiation een onberispelijk conceptalbum, dat de rol van de mens in het milieu kritisch behandelt en een dystopisch verhaal vertelt vanuit het oogpunt van een misantropische hoofdpersoon genaamd Rane, wiens anti-natalistische houding opnieuw op de proef wordt gesteld door gebeurtenissen die de laatste vijf dagen van haar leven aankondigen.

Na intro Omen laat Initio direct de gelaagdheid en dynamiek van de muziek van Virocracy horen. Dit maakt de technisch vaardige metal - waar ik dat vaak niet verwacht in dit genre - behoorlijk atmosferisch. Rane doet daar nog een schepje bovenop met dank aan het langzamer tempo gaat hier veel dreiging van uit. Naar het einde toe gaat even het tempo er op, en horen we een beetje thrash-invloeden; inclusief gitaarsolo's. Ook Walking Ghost is hierna weer lekker atmosferisch, en toch ook behoorlijk afwisselend. Deze lijn houdt de band met gemak het hele album vol. Zonder dat er nou echt een nummer boven uit steekt, dat moet ook gezegd worden.

Sowieso houdt Virocracy blijkbaar wel van langere composities; gemiddeld komen ze allemaal ruim boven de zes minuten. Daarbij is het pluspunt dat de tracks stuk voor stuk overtuigen, zowel qua muzikale insteek als qua sfeer. Deze band weet me met hun debuutalbum stiekem best te verrassen.