Visions of Atlantis - Ethera

• BandVisions of Atlantis [AT]
• TitelEthera
• Release datum22-03-2013
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]

Tracklist

01. The Ark
02. Machinage
03. Avatara
04. Vicious Circle
05. Hypnotized
06. Tlaluc's Grace
07. Burden of Divinity
08. Cave Behind The Waterfall
09. AEON 19th
10. Bestiality vs Integrity
11. Clerics Emotion

Met de release van hun vorige album Delta heeft Visions of Atlantis mijn hart weten te winnen. Hoewel hun eerdere werk zeker niet slecht is, is de vocale harmonie van Maxi Nil en Mario Plank hier vooral verantwoordelijk voor. Nu is het dan de beurt aan hun volgende album Ethera, en die belooft ook weer heel wat.

De begintonen van The Ark geven aan dat we hier met een heel futuristisch klinkend plaatje te maken hebben. Het nummer begint wat bedeesd maar met genoeg bombast, met name in het refrein. Deze sluit naadloos aan op Machinage, dat met een verslavend tempo voortraast met die twee stemmen die voor elkaar gemaakt lijken te zijn op de voorgrond.

Avatara bevat veel keyboard en synth glorie en geeft ook dit nummer zo’n fijne buitenaardse pep. Een helft van het refrein leunt een beetje op halve tonen en heeft tijd nodig om te wennen, maar dan herstelt de muziek zich weer en vermengen de zoete stem van Maxi zich met het rauwe geluid van Mario tot een prachtige langgerekte noot als staartje. Vicious Circle is een semi-ballad / midtempo nummer met een boel power, zeker van Maxi’s kant met een boel verassingen en een wel verdiende ‘wauw factor’ wat betreft compositie. Ook Hypnotized doet daar niet voor onder. Hoewel iets simpeler in elkaar gezet, is deze ook zeer catchy.

We gaan de licht epische kant op met Tlaluc’s Grace. Een licht melancholiek sfeertje domineert dit nummer, naast geweldige prestaties in de drum afdeling. Burden of Divinity heeft een wat meer straight-forward aanpak maar knalt nog lekker mijn tevredenheid flink omhoog. Cave Behind the Waterfall is een pittige ballad die naar mijn mening wel iets nederiger aangepakt mocht worden op sommige punten. De drukte van de instrumenten stelen iets van de emotie waar alleen zang met bijvoorbeeld een piano begeleiding al voldoende zou zijn. Dus deze zou ik heel graag ooit terug willen horen in een candlelight versie of iets dergelijks.

AEON 19th is weer zo’n fijne futuristische beuker waarbij Visions of Atlantis al hun goede kanten laat zien, met aan het eind zo’n zalig headbang stuk. We gaan duidelijk richting het einde met Bestiality vs Integrity, want dit nummer heeft echt zo’n ‘last stand before the end’ gevoel. Goeie gitaarsolo, veel afwisseling en een verrassend bedeesd einde maken hiervan ook weer een genot om naar te luisteren. En dan komt de echte afsluiter: Clerics Emotion, dat zo’n heerlijke post-apocalyptische feeling heeft. Ook hier haalt Visions of Atlantis alles uit de kast en zorgt ervoor dat je ook dit album niet gauw vergeet.

Ethera is zeker een album met een heel eigen thema maar wijkt niet af van wat Visions of Atlantis qua muziek is. Het zit volgepakt met geniale momentjes en er is zeker een boel aandacht gegaan naar het schrijven van de nummers. Wel typisch een album waar je echt voor moet gaan zitten, en tot in de puntjes moet beluisteren, dan komt er een prachtige symfonische wereld tevoorschijn, en ontdek je Atlantis!