Vola - Friend Of A Phantom

• BandVola [DK]
• TitelFriend Of A Phantom
• Release datum01-11-2024
• LabelMascot Label Group [NL]
• Genre Progrock / metal

Tracklist

01. Cannibal
02. Break My Lying Tongue
03. We Will Not Disband
04. Glass Mannequin
05. Bleed Out
06. Paper Wolf
07. I Don't Know How We Got Here
08. Hollow Kid
09. Tray

Het is drie jaar geleden sinds Vola's album Witness uit kwam. Sindsdien hebben ze twee tours door de Verenigde Staten afgerond, waarbij verschillende locaties werden geüpgraded vanwege de grote vraag, inclusief uitverkochte shows in New York, Chicago en de iconische Troubadour in Los Angeles. Tijdens die LA show raakte de band bevriend met Anders Fridén van In Flames - die te horen is op het nieuwe album. Hun eerste tour door Canada resulteerde in uitverkochte shows in Toronto en Montreal, en hierna volgde nog succesvolle shows in Mexico, Brazilië en een uitverkochte show in Chili.

Het is altijd de kracht van het Deens- Zweedse kwartet geweest om een veelheid aan ideeën in één nummer te combineren, met een kracht die zowel woest als subtiel kan zijn. Met een evolutie die inherent is aan het voortschrijden van de tijd, ofwel opgedane ervaringen, als ook een logische voortgang als gevolg van het vele optreden, mag Friend Of A Phantom niet bepaald als verrassing verwelkomd worden.

Cannibal opent Friend Of A Phantom, voorzien van de grunt van Anders Fridén, zet het de uiterst energieke toon voor wat je te wachten staat. Vergeleken met Shahmen in These Black Claws op de voorganger is dit al een flinke stap voorwaarts. Aan een vergelijking met het geluid van Meshuggah lijkt niet te ontkomen. Gelaagdheid in zowel muziek als zang is dan ook een soort speerpunt binnen de muziek van Vola.

Break My Lying Tongue laat Vola's kenmerkende mix van introspectieve teksten en ingewikkelde geluidslandschappen horen, en biedt een diepgaande verkenning van thema's als wanorde en emotionele kwetsbaarheid. Het nummer springt eruit met zijn spookachtige melodieën, hypnotiserende beats en synths, en prikkelende teksten. Glass Mannquin is het traditionele inkak-momentje - a.k.a. de verplichte ballad. Daarna wordt zorgvuldig, en vooral elektronisch, opgebouwd naar Paper Wolf,een pracht van een compositie, aanstekelijk, met een sterk refrein - zoals vaker. Hollow Kid houdt het lekker spannend, opnieuw een interessante compositie, voorzien van (verrassend?) goed gitaarwerk.

Progressieve moderne metal, boordevol elektronica, toch ook atmosferisch sterk, verpakt in uiterst vermakelijke, gelaagde composities. De meest ingetogen momenten zijn wat mij betreft op het randje van te, maar blijken uiteindelijk een noodzakelijk 'kwaad'. Aanrader!