Welicoruss - Siberian Heathen Horde

• BandWelicoruss [RU]
• TitelSiberian Heathen Horde
• Release datum27-03-2020
• LabelEl Puerto Records [DE]
• PromotorAlpha Omega Management [IT]
• Genre Folk / Pagan / Vikingmetal, Melodieuze/ Symfonische black metal

Tracklist

01. Spellcaster
02. Siberian Heathen Horde
03. Path Of Seductions
04. Frostbounded
05. Metaphysical
06 Tree Of Nations
07. Crossroad of Life
08. The Prophecy
09. Hymn Of Lost Souls

Er komen zoveel nieuwe albums uit dat we soms een beetje achterlopen met reviews. Dit is er zo eentje die er een beetje doorheen geglipt is. Uitgekomen op 27 maart 2020 en nu dan toch beluisterd door WingsOfDeath. We hebben het over het album Siberian Heathen Horde van Welicoruss. Dat deze symfonische black metal uit Rusland afkomstig is zal vast geen verrassing zijn, met de band- en albumnaam.

Welicoruss was mij nog niet bekend, ook al zijn ze al vijftien jaar actief, waarvan de laatste zeven jaar ook in Europa. Enig onderzoek leert mij dat Welicoruss zelfs al in 2002 begon, zij het als soloproject. Dat verklaart direct waarom gitarist en vocalist Alexey Boganov ook de bijnaam WelicoRuss heeft. In 2005 werd Welicoruss een 'echte' band. Opgericht in West-Siberië en daar ook tot 2013 gebaseerd gebleven. Inmiddels is de band letterlijk naar Tsjechië verhuisd, althans, frontman Alexey Boganov verhuisde en zocht in Praag nieuwe bandgenoten. Siberian Heathen Horde is het derde full length album, en ook al is de band nu in Europa gestationeerd, het album neemt ons mee naar het koude en duistere SIberië.

Opener Spellcaster schept succesvol een mysterieuze sfeer, zowel in geluid met het aanzwellende orkest, als in tekst ('niemand kent zijn échte naam'). De horde van Siberische heidenen dondert in track twee lekker verder het schimmige en duistere in. In Path of Seductions hoor je ze in de war raken door alle verleidingen die ze tegenkomen, waarna ze in Frostbounded enigszins wanhopig lijken te worden. In track nummer 5 lijkt de horde te bezwijken, want ze worden door een zware stem naar het licht gelokt. Hierna voelen de mannen kleuren en zien ze geluid... Het wordt dus een beetje spiritueel en nog mysterieuzer. Via de Tree of Nations en de Crossroad of Life ontdekken we The Prophecy, en we sluiten toepasselijk genoeg af met een hymne voor de verloren zielen.

Doordat dit album een verhaal vertelt over een zware reis die de laatste reis van de horde lijkt te zijn, moet ik denken aan The Varangian Way, van Turisas. Muzikaal gezien is de gelijkenis met Turisas niet zo groot. Vanwege het symfonische karakter is er gelijkenis met het Nederlandse Carach Angren, maar het doet me ook een beetje aan Septic Flesh denken. In de verte kun je nog wel een gelijkenis met Moonsorrow bedenken, maar die is niet zo duidelijk.

De teksten zijn grotendeels in het Engels en vrij goed te verstaan, wat het meezinggehalte van sommige nummers erg verhoogt. Clean vocals worden afgewisseld met verschillende grunts, diep en wat hoger. Over het hele album zijn de composities goed uitgedacht, orkest en koor (of het koorgeluid uit een keyboard...) ondersteunen mooi maar overheersen niet, muzikale en vocale klank passen steeds goed bij elkaar. Ook de sporadische Russische teksten, zoals bijvoorbeeld in Hymn of Lost Souls, passen (uiteraard) bij het karakter van dit album. Ik neem maar even voor lief dat ik het niet versta, het algemene idee van dit album is wel duidelijk.

Ik ben positief verrast!