Wilczyca - Horda

• BandWilczyca [PL]
• TitelHorda
• Release datum31-08-2020
• LabelGodz ov War Productions [PL]
• Genre Black metal, Drone / Ambient

Tracklist

01. Wnyk
02. Horda
03. Echo
04. Miecz Na Pomazańca
05. Demon
06. Sic Luceat Lux
07. Śmierć Protestanckim Kurwom
08. Spłoniesz

Wilczyca (dat betekent wolvin) is een mij volledig onbekende, nieuwe Poolse black metalband. Opgericht in 2019 bracht het anonieme duo vorig jaar al twee langspelers uit. Het zelfgetitelde debuutalbum (februari 2020) heb ik niet meegekregen, mijn kennismaking volgt nu met opvolger Horda. Oorspronkelijk verscheen deze al in april van datzelfde jaar, op cassette met vijf nummers in 29 minuten. Eind augustus verscheen een herziene versie op CD en digitaal met drie extra tracks in negen minuten.

Helaas blijkt de black metal van dit Poolse duo niet van de meest spannende soort. De heren openen furieus en razendsnel met Wnyk, waarna titelnummer Horda het zelfde stramien volgt. Twee ultra-korte (tussen twee en twee-en-halve minuut) snelle, weinigzeggende nummers. Weliswaar scherp, furieus, agressief, maar vrij eentonig, en voorzien van onverstaanbare vocalen. Niet alleen omdat alles in het Pools is (denk ik), maar ook omdat het ziedende gekrijs niet echt duidelijk wordt uitgelicht in de lo-fi productie.

Dit is een bewuste insteek, Wilczyca streeft de authenticiteit van de tweede Noorse golf wel heel nadrukkelijk na. Indertijd was dat geen kwestie van keuze maar simpelweg het gebrek aan toegang tot kwaliteits-apparatuur. Hier en nu wordt het express gedaan, maar dat komt het luisterplezier niet ten goede. In het tijdperk van algemeen beschikbare, digitale en betaalbare apparatuur is hier simpelweg geen excuus meer voor. Het subtiel toepassen van atmosferische toetenlaagjes doet daar niks aan af; sterker nog, dit aspect dissoneert met de de rauwheid van de gitaar- en zangopnamen.

Met Echo volgt dan een redelijk misplaatst ambient nummer dat simpelweg de flow van het album lijkt te breken voordat het echt de kans krijgt om op gang te komen. Miecz Na Pomazanca heeft een wat meer verfijnde riff-structuur dan de eerste twee nummers, maar wordt grotendeels verpest door niet-passende geluiden van de tom(s), die opnieuw de lo-fi-aanpak meent te moeten benadrukken, maar de plank volledig misslaat.

Demon is zeker de meest bizarre track van Horda. Met z'n speelduur van zestien minuten duurt deze dus langer dan de vier voorgaande tracks bij elkaar, gezien de insteek van die nummers roept dat zeker vraagtekens op. Korte en simpele samenvatting: acht minuten geram wordt opgevolgd door acht minuten door klaagzangen geteisterd ambient geneuzel. Elk voor zich hebben diverse fragmenten hun spaarzame momenten, maar het contrast is te groot en vooral onsamenhangend.

De drie overige tracks voegen niet iets toe ten opzicht van wat we al gehoord hebben. Vooral het afsluitende Spłoniesz is een opnieuw ambient dooddoener. Met wat meer compositorische inzet en interesse voor een meer hedendaags geluid valt hier echt nog wel iets van te maken. Maar ik vrees dat het duo van Wilczyca daar helemaal niet in geïnteresseerd is. Dat zou jammer zijn, want met de paradoxale wisselwerking tussen ambient en grofkorrelige black is in de basis niks mis.