Within Temptation - Hydra

• BandWithin Temptation [NL]
• TitelHydra
• Release datum31-01-2014
• LabelBMG [DE]
• PromotorPimp [NL]

Tracklist

01. Let Us Burn
02. Dangerous (feat. Howard Jones)
03. And We Run (feat. Xzibit)
04. Paradise (What About Us?) (feat. Tarja)
05. Edge of the World
06. Silver Moonlight
07. Covered by Roses
08. Dog Days
09. Tell Me Why
10. Whole World is Watching (feat. Dave Pirner)

Januari 2014, Within Temptation heeft een nieuw album uit. Eerlijk gezegd ben ik de band de laatste jaren een beetje uit het oog verloren, voor zover dat uberhaupt mogelijk is. Want ook in de mainstream media duikt de band al jaren regelmatig op. Wie had dat in de tweede helft van de jaren '90 kunnen denken toen de band met album Enter en EP The Dance de eerste schreden op het muzikale pad zette. In 2000 volgde doorbraak-album Mother Earth, en leerde vele niet metal liefhebbers de band kennen dankzij het per-ongeluk-succes van de video voor Ice Queen (met dank aan clip-zender The Box als ik me niet vergis).

Nu is er dan nieuw studio-album nummer zes, Hydra, opvolger van het vorig jaar verschenen wanstaltige gedrocht The Q-Music Sessions. De Hydra is in de Griekse mythologie een veelkoppige draak. Wanneer je de koppen van de draak zou afhakken, zouden er meerdere voor in de plaats terug komen. Sterk en veelzijdig, de associatie van de band hiermee laat zich raden. Within Temptation heeft in de loop der jaren flink rondgesnuffeld langs verschillende invalshoeken, en met albums en concepten: live, akoestisch, met orkest, een coveralbum enzovoort.

Natuurlijk is er veel veranderd sinds de beginjaren van de band. Voor de een is dat positief, een ander zal dat wat anders ervaren. Indertijd vond ik de muziek prima te hebben, dankzij de afwisseling tussen de heavy gitaren en de grunts enerzijds en de engelenvocalen en symfonische insteek anderzijds. Within Temptation maakte perfect gebruik van het pad dat door een band als The Gathering al behoorlijk was voorbewandeld. Beide bands zijn daarna elk voor zich een eigen weg gegaan, waarvan die van Within Temptation de richting van de veilige, toegankelijke symfo pop-rock/metal is geworden. En daarmee mijn interesse verloren heeft.

Desalniettemin (h)erken ik nog steeds wel waar de band goed in is. Hoewel in veel berichtgeving vooraf hoog werd opgegeven van een terugkeer naar het oude geluid, is dat slechts ten dele waar. Within Temptation moet het tegenwoordig toch vooral hebben van de kamerbrede, machtige productie. De gekende elementen als de galmende dameszang, bombastisch toetsenwerk, braaf ronkende, semi-stoere gitaarpartijen en melodieuze solo's komen binnen dit geluid optimaal tot hun recht. Wat minder nadrukkelijk symfonisch, daarentegen wat heavier dan op voorgaande albums heeft de band met Hydra in elk geval wel weer m'n aandacht getrokken.

Met Let Us Burn en Dangerous hebben we meteen twee pakkende en redelijk pittige tracks te pakken, een goed begin. Daarna zakt de opgebouwde spanning wat mij betreft gelijk weer in met het mislukte experiment And We Run. Wat een zeiknummer. Paradise (What About Us?) met de bijdrage van Tarja was al bekend als single, en is niet voor niets als zodanig verkozen. Een glijerig, instant hitsucces, op typische Within Temptation leest geschoeid, zeer herkenbaar dus. Gaandeweg het album verslapt mijn aandacht, ook na een volgende luisterbeurt. Wanneer ik zo'n beetje in de buurt van nummertje zes of zeven ben aanbeland heb ik genoeg gehoord en weet de muziek mijn aandacht niet meer te herwinnen.

Waarbij het me zo langzamerhand begint op te vallen, dat het juist de nummers met gastbijdragen zijn die er uit springen, hetzij positief of negatief. De kracht van de band op Hydra is daarmee misschien ook wel de zwakte. Het is slim bedacht om door middel van gastvocalisten variatie in de nummers aan te brengen, dat is dan ook prima gelukt. Dat betekent dan ook meteen dat ik me afvraag of dat ook zonder gelukt zou zijn. De nummers van Within Temptation lijken qua aanpak en geluid namelijk erg veel op elkaar, redelijk inwisselbaar. De bijdragen van de gasten kunnen dan ook naadloos in de bombastische Within Temptation productie geperst worden, die productie trekt namelijk alle eventuele oneffenheidjes genadeloos strak.

Het resultaat is naar mijn mening dan ook een veilig, voorspelbaar, spanningloos album; vlak, met weinig dynamiek. Ok, kwalitatief hoogstaand, zowel met het musiceren als de al nadrukkelijk aangehaalde bombastische productie is niets mis. Het luistert ook allemaal lekker makkelijk weg (te makkelijk?). Daar moet je echter wel van houden; ikzelf heb mijn muziek liever wat spannender.