Calm Hatchery - Sacrilege of Humanity

• BandCalm Hatchery [PL]
• TitelSacrilege of Humanity
• Release datum2010
• LabelSelfmadegod Records [US]

Tracklist

1. Rattlesnake's Dream
2. Sea of Truth
3. Messerschmitt
4. We Are the Universe
5. Mirror Giants
6. Hymn of the Forgotten
7. Them
8. Lost in the Sands
9. Those Who Were
10. Shine for the Chosen One
11. The Blood of Stalingrad
12. Maerd Sekanselttar

Dat er in Polen kwalitatief goede death metal gemaakt wordt is op zich niets nieuws. Van Calm Hatchery had ikzelf eerlijk gezegd nog nooit gehoord, maar deze band is wel een typisch bewijs voor mijn zojuist opgeworpen stelling. Dit Poolse vijftal is actief sinds 2002 en is met Sacrilege of Humanity toe aan hun tweede langspeler, opvolger van het in 2004 al opgenomen en in 2006 verschenen debuut. Dat er zoveel tijd is verstreken tussen debuut en opvolger, en er opnieuw een demo aan te pas moest komen voor een nieuwe deal geeft wel aan dat Calm Hatchery niet voor de meest voor de hand liggende weg kiest.

De cd begint met de Oosters klinkende soundscape Rattlesnake Dream, een even vreemde track zowel als titel, hoewel dat met een blik op de hoes weer niet zo gek is. Overigens eindigt de cd hier ook mee, maar dan heet het opeens Maerd Sekanselttar. De eerste echte tracks Sea of Truth en Messerschmidt geven daarna een heel wat accurater beeld van Calm Hatchery. We krijgen puur death metal geweld voorgeschoteld: afwisselend lomp en traag enerzijds, snel en technisch anderzijds. Vette riffs, een voortrollende double bass, en een lekker diepe putgrunt leggen een fraaie basis voor de uitstekend uitgevoerde muziek van Calm Hatchery. Zonder in herhaling te vallen verlegt de band op de juiste momenten het tempo, en weet met name in de trage momenten een heerlijk dreigende sfeer te creëren. De snelle passages klinken daarentegen behoorlijk technisch, zonder overigens ingewikkeld te willen doen. De fraaie, passende gitaarsolo's onderstrepen het technisch vermogen van de band en hun muziek.

Natuurlijk is geen enkele hedendaagse (death) metalband vrij van invloeden. Ook op Sacrilege of Humanity vinden we hier en daar wel sporen van collega bands. Maar die liggen er zeker niet duimendik boven op, en zijn daarnaast vrij divers van aard. Dat betekent dat er niets klakkeloos gekopieerd wordt en de invloeden subtiel zijn toegepast. Een band die bij mij na beluistering regelmatig voorbij komt is Morbid Angel. In de meer technische passages hoor ik ook een klein beetje Death (het middenstuk in We Are The Universe), en in wat meer staccato passages gaan de gedachten wel eens naar Nile (Hymn of the Forgotten) of ons eigen The Monolith Deathcult. Toch heeft Calm Hatchery een redelijk eigen gezicht, weet een eigen draai te geven aan een genre dat al zo overvol is. Nergens vervalt de band in kopieergedrag of herhaling.

Enerzijds is er de trage, dreigende, lompe kant van de band waarin de sterke gitaarriffs overheersen. Anderzijds kan de band ook heel snel en technisch voor de dag komen, Calm Hatchery beheerst beide aspecten van de hedendaagse death metal uitstekend. De goed bij de muziek passende putrochel (lees: vocalen) lijken rechtstreeks uit de onderbuik te komen en geven de meeste nummers een extra boost. Ook de nummers op zich zitten prima in elkaar. Tel daarbij op een heldere doch lompe productie en ik durf te stellen dat we hier te maken hebben met een ronduit goede cd. Nergens probeert de band het zwaar metalen wiel opnieuw uit te vinden, maar dat ze kwaliteit leveren staat voor mij als een paal boven water. Vreemd eigenlijk dat Calm Hatchery hier nog zo onbekend is. Misschien dat Sacrilege of Humanity daar verandering in kan brengen