Zifir - Protest Against Humanity

• BandZifir [TR]
• TitelProtest Against Humanity
• Release datum2011
• LabelDunkelkunst Productions [RU]

Tracklist

1- Uncertain
2- Shame
3- Promises
4- A death
5- The poison from my veins
6- Worm shaped
7- You merely breathe
8- Most bitter enemy
9- Goat's Throne

Uit Izmir, Turkije, een oord dat in onze regionen waarschijnlijk hooguit bekend is als vakantieoord, komt de van oorsprong traditionele black metal band Zifir. Traditioneel in de zin van underground, gruizige productie en het aanbidden van Satan. In 2006 richtten de twee Onur's van de band (zang en gitaren) Zifir op, in 2008 completeerde drummer Nursuz de band. Het eerste album You Must Come With Us uit 2007 werd nog opgenomen met behulp van een drumcomputer. De opvolger Protest Against Humanity was in 2009 al klaar, nu dus met een levende drummer, maar kon pas worden uitgebracht in maart 2011. Door allerlei label- en andere beslommeringen is de release een paar keer uitgesteld. Uiteindelijk vond de band onderdak bij Dunkelkunst Productions, die Protest Against Humanity uitbracht in de zeer originele oplage van 666 stuks.

Uncertain opent de cd nog verrassend, het is een klassiek akoestisch gitaarstukje. In niets doet dit nog denken aan een black metal album. Dat is vervolgens bij Shame wel anders, dat is een zwartgallig stukje muziek waar je droevig van wordt, om twee redenen. Die eerste reden betreft de naargeestige sfeer van de muziek, de tweede de ondermaatse productie. Ik ga er maar van uit dat die productie een bewuste keuze is, om daarmee de eerste reden een versterkend effect te geven. Ik ben er zelf niet zo gek op, omdat ik vind dat dat in deze moderne tijden toch echt niet meer nodig is. Er zijn genoeg voorbeelden van bands die hun muziek enorm deprimerend en ziek kunnen laten klinken met een hedendaagse productie. Maar goed, wat dit album betreft doen we het er maar mee.

Waar Shame nog een zeer traag nummer was, is het volgende Promises al midtempo te noemen en begint daarna A Death weer sneller. Hier lijkt wel bijna een logische opbouw achter te zitten. Maar hoe het tempo op dit album zich ook ontwikkelt, de ten gehore gebrachte muziek blijft haast onveranderd. Ik kan het niet anders omschrijven dan standaard old school black metal. Een gruizige gitaarriff, verre van originele drumpartijen die niets anders doen dan de riffs ondersteunen, een bas die nauwelijks te horen is en een zwartgallige hysterische krijs als zang.

The Poison From My Brains vormt dan weer een muzikaal rustpuntje met daarin overigens een fraai donker stukje zang. Daarna gaat Zifir weer op dezelfde voet verder, met schijnbaar nog meer energie als voor deze break. Want waar de eerste tracks vooral traag te noemen waren vliegt Worm Shaped op volle snelheid uit de startblokken, om pas ongeveer halverwege weer het vertrouwde midtempo geluid weer op te zoeken. Ditzelfde stramien herhaalt zich op de volgende tracks. De afwisseling tussen voornamelijk midtempo tracks, afgewisseld met snelle passages wordt niet meer losgelaten. Protest Against Humanity eindigt met het lange Goat's Throne, dat zich lekker traag voortsleept en met een fragment koorzang nog wel een leuk middenstuk heeft.

Eenmaal door de niet bijster geweldige productie heen luisterend blijft er uiteindelijk voor Zifir toch niet meer over dan een doorsnee black metal album. Hoewel ik mijzelf geen kenner beschouw op dit gebied, durf ik wel te constateren dat op Protest Against Humanity middelmaat troef is en dat Zifir niet iets te bieden heeft dat hen boven de middenmoot doet uitstijgen. Al dan niet merkwaardig genoeg zijn het de a-typische stukken op dit album die mij het best bevallen, samen met de langzame slepende passages. De voornamelijk midtempo black metal tracks blijven bij mij echt niet hangen. Al geldt ook hier wat ik vaker geschreven heb: ook voor deze muziek zal ongetwijfeld een gezonde markt zijn. Hoewel Zifir een uitgesproken thema bezi(n)gt (satanisme), laat ik dit hier buiten beschouwing omdat ik vind dat dat muzikaal niet relevant is.