Empatic - Gods Of Thousand Souls

• BandEmpatic [PL]
• TitelGods Of Thousand Souls
• Release datum10-12-2010
• LabelPsycho Records [PL]

Tracklist

1. Green Mile
2. Gods Of Thousand Souls
3. False Friend
4. The Game
5. Tomorrowland
6. VS
7. So What?
8. Dreamer
9. Fulfilled Dreams
10. Empatic
11. Enola Gay

Het zit er in het eten, in de lucht, of misschien zit het er in het drinkwater. Ik weet het niet maar zeg je Polen, dan zeg je niet alleen welwillende en goedkopere arbeidskrachten maar dan zeg je ook death metalmuzikanten. Want wat een stortvloed aan death metalgerelateerde bands komt er vanuit het nabije oosten over ons heen gespoeld. Een ware tsunami van death metalisering zou je haast zeggen wanneer je te lang met je haren in een peroxidebassin hebt gelegen. Empatic is de volgende uit het rijtje die mijn speakers te verstouwen krijgen.

Empatic is ook weer een band gelanceerd door Pscycho Records. De vraag is natuurlijk of we dan ook de nieuwe Behemoth of Vader hier te pakken hebben. Die beantwoord ik direct hoofdschuddend. Maar ik kan aan de andere kant ook niet stellig zeggen dat het allemaal ondermaats is wat we voorgeschoteld krijgen.

Gods Of Thousand Souls is een schijfje dat boordevol verzorgd spel staat en tevens voorzien is van een klinkende productie. Ideeën zijn er in overvloed. Zo horen we invloeden uit de zogenaamde Göthenborgscene gekoppeld worden aan recentere Amerikaanse metalen invloeden. Dan praten we over behoorlijk melodieuze death metal met een moderne metalen aanpak. En dat klinkt bij vlagen best fris. Zo zit er in het behoorlijk thrashy False Friend een solo die zo van een Rage Against The Machine album geplukt lijkt te zijn. En in de riffs weerklinken regelmatig echo’s van willekeurige Trivium of Killswitch Engage nummers. Een gezonde boerenrochel zorgt ervoor dat de hoofdmoot toch behoorlijk traditioneel overkomt.

Ondanks de frisse aanwas van invloeden en ideeën heb ik het na een nummer of vier, vijf wel weer gehoord. Er zit te weinig spanning en sensatie in de nummers. Ze zijn ook wel wat inwisselbaar. Er is gelukkig wel een uitschieter. Het dreigende VS wist me met zijn spannende licks bij de stopknop weg te houden. De track staat dan ook precies op de goede plek zo in het midden van het album.

De plaat sluit af met een redelijk amusante versie van de OMD klassieker Enola Gay. Het hoofdthema blijkt een prima uitwerking te hebben op de elektrische gitaar. Van het ombuigen van cleane zang naar grunts ben ik altijd wat minder te spreken en ook de blastpassage aan het einde is wat misplaatst maar dat is een smaakkwestie. Ik denk dan ook dat we deze interpretatie niet al te serieus moeten nemen. Het geeft wel aan dat de mannen van Empatic niet bang zijn om out of the box te denken.

Kortom Empatic levert met Gods Of Thousand Souls een redelijk verzorgde death metalschijf af maar is nog te licht om echte potten of nekken te kunnen breken.