Rage - 21

• BandRage [DE]
• Titel21
• Release datum24-02-2012
• LabelNuclear Blast [DE]

Tracklist

01. House Wins
02. Twenty One
03. Forever Dead
04. Feel My Pain
05. Serial Killer
06. Psycho Terror
07. Destiny
08. Death Romantic
09. Black And White
10. Concrete Wall
11. Eternally

Het Duitse Rage is, net als genre-, land- en tijdgenoten als Kreator, Sodom, Destruction een instituut. Vooral in eigen land is de oerdegelijke thrash metal van het trio rond zanger/bassist Peter 'Peavy' Wagner een vaste waarde. Viel op de voorgaande platen een licht progressieve, bombastische inslag (met orkestrale passages) te bespeuren, het nieuwe 21 is weer recht voor zijn raap. Met wat kunst en vliegwerk wil het promopraatje ons doen geloven dat 21 ook daadwerkelijk het 21ste album is van Rage, ik kom zelf niet verder dan 18 studio albums, aangevuld met de nodige compilaties en live releases. Hoe dan ook, het getal 21 komt vaker terug het album.

Desondanks is er deze keer niet echt een concept of rode draad tussen de nummers aanwezig, zoals dat op voorgaande albums regelmatig het geval was. Ook de orkestrale stukken zijn verdwenen. Gewoon lekker rammen zoals vroeger lijkt het devies op de nieuwe schijf. Dat dit een zeer bewuste keuze is blijkt uit het feit dat er nog wel wat bombastisch materiaal geschreven is dat meer geschikt is voor een orkestraal album voor later dit jaar. Met 21 probeert Rage vooral de liefhebbers van het oude werk tevreden te stellen, zo blijkt uit recente interviews met de band.

Het album opent met een sample uit een casino, waar een spelletje eenentwintigen bezig is. De speler 'gaat dood' met 22, dus het huis wint: House Wins, aldus de croupier. En dan kan Rage los met titelnummer Twenty One! Na een relaxed intro knalt stevige, traditionele thrash metal uit de speakers en maakt de bedoelingen van de band ondubbelzinnig duidelijk. Heaviness en catchy elementen gaan hand in hand, bepaalde refreintjes blijken lekker te blijven hangen. Gitaarsolo's zijn er te kust en te keur, Forever Dead laat er zelfs vanaf het begin geen gras over groeien. Lekker swingend nummer verder, misschien net iets te braaf in het refrein.

Serial Killer is gewoon een lekker vet thrash monster, waarbij opnieuw niet vergeten wordt catchy momentjes in te bouwen. Gelukkig wordt de headbang liefhebber ook niet vergeten. Al is het niet alles snelheid wat er blinkt, Psycho Terror weet ook in een ander tempo de aandacht vast te houden, beetje verrassend wel af en toe. En heavy blijft het sowieso. Zeker ook gezien de solo's en de wendingen doet het me wel een beetje denken aan Metallica ten tijde van (Re)Load. Verder raggen met Destiny dan maar, of het korte en felle Concrete Wall.

Zoals gezegd heeft Rage de wisselwerking tussen pittige thrash en catchy passages aardig in de hand. Niet vreemd met zoveel ervaring, en zonder dat het klinkt als een herhalingsoefening. Zeker de komst van (de Wit-Russische) gitarist Victor Smolski in 1999 heeft Rage een aardige boost gegeven, en nog steeds. Je zou aan de hand van 21 niet vermoeden dat je hier een band hoort die al bijna 30 jaar bestaat en al in 1985 debuteerde (toen nog als Avenger). Kwaliteit, en daarnaast al dan niet bewust meebangen met de muziek is gegarandeerd. Rage is te goed en te degelijk om zich te permitteren een minder album uit te brengen.