Loading...

Supreme Lord - Father Kaos

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 30-01-2012

Tracklist

01. Stop The Silence (2:31)
02. Massacration (1:45)
03. The Be(a)st Is From Hell (3:06)
04. Father Kaos (2:30)
05. Blood Is A Life (3:11)
06. Shame Ov God (2:58)
07. Legion Of Doom (3:13)
08. Supreme Lord (3:55)
09. Profanation (Incantation Cover) (4:51)
10. Ritual (Blasphemy Cover) (2:28)
11. Tormentor Infernal (Witchmaster Cover) (1:04)

Onder de naam Mortuary is deze band al in 1991 opgericht in het Poolse Zielona Gora. Een komen en gaan van bandleden leidde niet echt tot een productief bandbestaan, tot in 1995 de naam veranderd wordt in Supreme Lord en de eerste demo's gaan verschijnen. Met bassist/zanger Reyash als steunpilaar kan de band gaan werken aan de toekomst. Eind 2011 verschijnt het tweede volwaardige album van de band, Father Kaos: een samenballing van korte, snelle, brute old school death erupties wordt de luisteraar voorgeschoteld..

Op het album vinden we elf titels: acht nieuwe tracks en een drietal (semi-)covers; met een gezamenlijke speelduur van een goed half uur zegt dat al veel over de muziek die je kunt verwachten. Old school is in dit geval dan ook echt old school. De oer death metal zoals die vanaf de begintijd gespeeld werd, wordt door Supreme Lord nog altijd hoog in het vaandel gedragen. Stevig geworteld in de beginjaren 90 van de vorige eeuw, stilistisch verwant aan grote Amerikaanse voorbeelden als Morbid Angel en Incantation (waar bassist Reyash nog ooit deel uitmaakte van de live line-up).

Woeste blast uitbarstingen worden afgewisseld met logge, trage passages en midtempo overgangen. In dat laatste aspect zit zelfs wel een stukje toegankelijkheid, zoals bijvoorbeeld in opener Stop The Silence te horen is. Supreme Lord hanteert echter het vaakst simpelweg het gaspedaal, getuige korte, brute tracks als Massacration, Father Kaos of Shame Ov God. Daar waar in tempo gevarieerd wordt (The Be(a)st Is From Hell, Supreme Lord) duren de nummers ook gelijk wat langer, dit komt de afwisseling op het album zeker ten goede, zodat je niet naar een lange geluidsbrij zit te luisteren.

De muziek wordt technisch goed uitgevoerd en vocaal ondersteund door een lekkere rauwe rioolrochel, ranzig en stinkend naar rottend vlees stel ik me zo voor. Die stem past in elk geval perfect bij de muziek, die een lekkere smerige productie heeft meegekregen. Als vette jus over deze smakelijke maaltijd zijn er nog de gierende gitaarsolo's, niet bijster origineel maar wel lekker. En dat geldt uiteindelijk voor het gehele album.

Als toetje (of mosterd na de maaltijd?) krijg je ook nog een drietal covers in de maag gesplitst. Profanation van Incantation maakt duidelijk waar de roots van Supreme Lord liggen. Deze zware uitvoering mag zeker gehoord worden. Tormentor Infernal van Witchmaster is een semi-cover, aangezien Reyash en drummer Zaala zelf deel uitma(a)k(t)en van die band. Een korte primitieve grinduitbarsting. Om het incestueuze cirkeltje helemaal rond te maken: de Blasphemy cover Ritual staat behalve op dit album ook op een ouder Witchmaster album. Supreme Lord houdt wel van herkauwen geloof ik, dit nummer klinkt dan ook redelijk aftands.

Reyash – bas, zang

Morbus – gitaar, zang

Zaala - drums