VoidHanger - WrathPrayers

• BandVoidHanger [PL]
• TitelWrathPrayers
• Release datum25-11-2011
• LabelWitching Hour Productions [PL]

Tracklist

01. Wrathprayer
02. Skin The Lambs
03. Son Of Cain
04. Dead Whore's Corpse
05. Sentenced To Fall
06. Daugther Of Filth
07. Void
08. The Vampire Of Beuthen
09. Carnivorous Lunar Activities

Polen en extreme metal, het blijft een onoverkomelijke combinatie. Voidhanger is er weer zo eentje die van allerlei stijlen op een hoopje gooit en claimt er een eigen brouwseltje van te fabriceren. In dit geval wel een splinternieuwe band, Voidhanger is pas in 2010 ontstaan en debuteert in november 2011 al met WrathPrayers. Negen harde snelle tracks in een half uur geperst, die muzikaal gezien ergens het midden houden tussen (vooral) thrash en black metal. Zelf schermt de band ook met death metal invloeden, maar die vind ik niet noemenswaardig aanwezig.

Het album opent met het titelnummer, dat al direct furieus van start gaat. Snelle thrash riffs gaan hand in hand met nerveus snel drumwerk en een woeste brulboei die de teksten van zich af spuugt. Het nummer ontpopt zich tot een lekkere vette thrash beuker waarop het goed headbangen is. Skin The Lambs van hetzelfde smerige laken een allesbehalve zondags pak. In dit nummer wordt af en toe wat ingehouden qua snelheid, met name op die momenten moet ik erg aan Slayer denken. Dat laatste blijkt zich niet te beperken tot deze track, de vergelijking dient zich vaker aan me op. Luister maar eens naar Dead Whore's Corpse, een meer midtempo nummer, met het onmiskenbare vieze mid jaren 80 thrash geluid. Ook Daughter of Filth past prima in dit straatje.

De black metal invloeden zitten 'm meer in bepaalde blast stukken, sommige passages in het drumwerk en eventueel de gebezigde thematiek. Behalve wat teksten over wat je lichaamsdelen kunt doen wordt ook het satanisme (indirect) af en toe genoemd. Verder is het wat mij betreft vooral ouderwetse brute thrash metal wat de klok slaat. Behalve het al genoemde Slayer doemen ook regelmatig namen van Duitse thrash classics voor me op, net als trouwens het Nederlandse Occult (Sentenced To Fall bijvoorbeeld). Over het geheel een prima genietbaar schijfje dat uit z'n voegen barst van de old school thrash. Zoals zo vaak geen greintje originaliteit, maar de uitvoering is zo lekker lomp dat dit wel een fijn muziekje is om even een half uur uit je dakje te gaan.