Napalm Death - Utilitarian

• BandNapalm Death [GB]
• TitelUtilitarian
• Release datum24-02-2012
• LabelCentury Media Records [DE]

Tracklist

01. Circumspect
02. Errors In The Signals
03. Everyday Pox
04. Protection Racket
05. The Wolf I Feed
06. Quarantined
07. Fall On Their Swords
08. Collision Course
09. Orders of Magnitude
10. Think Tank Trials
11. Blank Look About Face
12. Leper Colony
13. Nom De Guerre
14. Analysis Paralysis
15. Opposites Repellent
16. A Gag Reflex

Doen wat goed is. Dat is wat utilitaristen doen. Goed betekent in dit geval zoveel mogelijk geluk en welzijn voor mens en dier. Deze filosofie gaat schuil achter de titel van de nieuwe Napalm Death album. De links-activistische grondbeginselen hebben de oudere jongeren van Napalm Death in elk geval alvast nooit verlaten. En dit keer komt de band dichter bij de roots dan ooit.

Dertig jaar geleden begonnen als rellerige (post)punkband, groeide Napalm Death uit tot één van de eerste grindcorebands. Via uitstapjes naar death metal kwam de band in de jaren 90 in een meer experimenteel vaarwater terecht. Er werd op Diatribes ernstig geflirt met de alternatieve rock dat in de jaren 90 fors domineerde in de hardere muzieksegmenten. In 2000 volgde met Enemy Of The Music Business een terugkeer naar de brute wortels van weleer. Sindsdien brengt Napalm Death met regelmaat messcherpe albums uit die zich op het snijvlak van death metal en grindcore bevinden.

En nu is er dan Utilitarian. De hoes toont qua vormgeving en kleurgebruik opvallend veel gelijkenissen met de hoes van Scum uit 1986. Het verraadt dat de punk en grindcore ditmaal de overhand hebben op de metal. Muzikaal sluit de plaat weliswaar ook goed aan op Time Waits For No Slave, maar de diverse dwarse, veelal punkerige invloeden maken van Utilitarian zeker niet het zoveelste Napalm Deathalbum. Uiteraard is het ouderwets beuken met het na het epische intro losbarstende Errors In The Signal en het ultra brute Think Tank Trials. Maar het obstinate The Wolf I Feed en het gemene Orders Of Magnitude zijn daarentegen pure punksongs. Compleet met snerende punkvocalen. (Wie zingt daar eigenlijk?) Ze staan wel op een heel stevig Napalm Death fundament. Dat wel.

Ronduit verrassend is het knotsgekke Everyday Pox. Het bevat een zinderende saxofoonbijdrage (!) van jazz/avant-gardemuzikant John Zorn. Deze geschifte partijen passen wonderwel uitstekend bij de woedende grindcoregolven van de Britse meesters. Wie bij saxofoon denkt aan Careless Whisper, kan er niet verder naast zitten. Bruut is ook hier een zeer passende term.

Ook inventief zijn de new wave passages die opduiken in Quarantined. Of de macabere Bauhaus/Joy Division achtige vocalen in Fall In Their Swords. Deze toevoegingen geven de nummers een bijzondere meerwaarde. Bij grindcore komt snel de eenvormigheid om de hoek kijken. Napalm Death weet dat op deze wijze goed te ontwijken. Toch denk ik dat de reguliere death/grind liefhebber even zal fronsen bij deze uitspattingen. Maar wie de demo’s van voor Scum kent, zal beamen dat Napalm Death dichter bij de roots is dan ooit.

Napalm Death wil doen wat goed is. Wat goed is, is te allen tijde zeer arbitrair. Eén ding is zeker, Napalm Death doet op Utilitarian vooral waar ze goed in is. Het geluk en welzijn van de avontuurlijk ingestelde grindcoreliefhebbers is alvast voor drie kwartier gegarandeerd.