Meshuggah - Koloss

• BandMeshuggah [SE]
• TitelKoloss
• Release datum23-03-2012
• LabelNuclear Blast [DE]

Tracklist

01. I am Colossus
02. The Demon's Name Is Surveillance
03. Do Not Look Down
04. Behind The Sun
05. The Hurt That Finds You First
06. Marrow
07. Break Those Bones Whose Sinews Gave It Motion
08. Swarm
09. Demiurge
10. The Last Vigil

Het moment dat het tweede album van Meshuggah Destroy, Erase, Improve een enorme mathematische krater sloeg in het metallandschap kunnen we ons vast allemaal nog wel voor de geest halen. De ontzettend drukke, hoekige, haast industriële metal bleef zich vanaf dat moment ontwikkelen tot het in 2008 met het dwingende obZen een voorlopig hoogtepunt bereikte.

Vier jaar later komen de Zweedse zwaargewichten met Koloss. En hoewel Meshuggah zich nog altijd van muzikale krachtpatserij bedient, klinkt in het nieuwe album meer en meer een vorm van berusting door. Niet langer wordt elke vierkante centimeter dichtgerifft, maar de riffs krijgen langer de tijd om hun uitwerking te ontplooien. De tempo’s zijn ook redelijk laag te noemen. Daarnaast springen de ideeën in de nummers niet meer zo van de hak op de tak als eerst. Dat kan een nadeel zijn voor de verstokte Meshuggahliefhebber, maar het materiaal is wel mooi net zo loodzwaar als de echte Colossus van Rhodos gewogen moet hebben.

Vanwege de 'ruimte’ in de relatief sober opgezette nummers is het comfortabel instappen in het album. Desondanks openbaren zich na enkele luisterbeurten wel prachtige muzikale illustraties. De ijle half in de mix begraven solo’s zijn ontzettend sfeervol. En nu en dan duikt er zelfs een keyboard op om wat accenten toe te voegen. Zoals de bevreemdende begeleiding in het futuristische Demiurge. En het hakkelende Do Not Look Down bevat zelfs een heuse toetsensolo.

Koloss legt qua sfeer de nadruk op berusting en overdenking. Met een aantal prachtige meeslepende stukken zoals de voorlopige hoogtepunten opener I Am Colossus, het mystieke Behind The Sun of het donkere Break Those Bones Whose Sinews Gave It Motion zitten meer dan voldoende verslavende elementen die je na enkele luisterbeurten onberispelijk in je nekvel pakken om niet meer los te laten. De enigszins nieuw ingezette koers moet ongetwijfeld even bezinken, maar dan blijkt er in Koloss toch opnieuw een metalen zwaargewicht te huizen.