Haemorrhage - Loathesongs

• BandHaemorrhage [ES]
• TitelLoathesongs
• Release datum01-03-2012
• LabelEveryDayHate [PL]

Tracklist

01. Megaton / Vestige Of Earthly Remains (Defecation)
02. Pyosified (Carcass)
03. Staph Terrorist (Impetigo)
04. Premature Autopsy (Entombed)
05. Disgorging Foetus (Regurgitate)
06. Police Bastards (Doom)
07. Dear Uncle Creepy (Impetigo)
08. Satanic Masowhore (Impaled Nazarene)
09. M.A.D. (Cryptic Slaughter)
10. Fascist Pig (Suicidal Tendencies)
11. Doctor Doctor (UFO)
12. Unlock The Morgue (Haemorrhage)
13. Oozing Molten Gristle (Haemorrhage)
14. Extreme Ulceration (Haemorrhage)
15. Festerfest (Haemorrhage)

Haemorrhage, de Spaanse veteranen van de gore-grind laten na hun laatste niet zo geweldig ontvangen album Hospital Carnage van vorig jaar, ook in 2012 weer van zich horen. Weliswaar niet met nieuw materiaal, maar met een heruitgave van de EP LoatheSongs uit 2000. Indertijd bracht het Duitse label Morbid Records het 11 tracks tellende cover album uit. Inmiddels is die EP al lang uitverkocht en bestaat Morbid Records niet meer; er bleek toch nog vraag naar te zijn. Dit verleidde het Poolse EveryDayHate Records tot deze heruitgave.

Opnieuw gemasterd, met nieuwe cover art, een herschikte tracklist en een vijftal nieuwe tracks (waaronder eigen nummers), afkomstig van dezelfde opnamesessies, wordt in elk geval niet simpelweg voor de gemakkelijkste (en goedkoopste) weg gekozen. Vergelijken met het oorspronkelijke materiaal kan ik niet, want dat heb ik niet. Wel hoor ik dat deze geremasterde tracks lekker helder, redelijk eigentijds klinken, met een vol en krachtig geluid. Zelfs de nieuwe coverart, graphics en inlay, van de hand van gitarist Luisma zelf, zijn een verbetering. Het origineel, gefotoshopte concertmusici, was weliswaar een cover met een fikse knipoog, de huidige past beter bij Haemorrhage anno nu.

Elke seconde van de ruim 34 minuten speeltijd is snel, furieus en hangt van bloederige taferelen aan elkaar. Een echte goregrind fan zie ik hierop wel de kamer rondstuiteren, terwijl de heren chirurgen van Haemorrhage met de precisie van botte messen hun weg vinden langs de covers van hun helden. Voor de details verwijs ik naar de tracklist, ik ga dan ook niet elk nummer apart behandelen. De covers zijn allen herkenbaar gelaten, de basis riffs en songstructuren zijn hetzelfde, maar alles past goed bij elkaar en heeft diezelfde ruwe, barbaarse, schurende goregrind vibe waar Haemorrhage zo berucht om is.

De band zal nooit bekend worden om hun technische vaardigheden, maar de energieke uitbarstingen compenseren die eventuele tekortkomingen ruimschoots. De muziek bestaat voornamelijk uit galopperende drumbeats, ubervette riffs en vocaal gerochel op verschillende toonhoogten en in diverse snelheden. Uiteindelijk maakt het bijna niet uit dat het hier gaat om een album vol met covers. Haemorrhage klinkt op de eigen nummers hetzelfde als bands waaraan ze hier hun eerbetoon doen, over de invloeden van vooral Carcass heeft de band zelf dan ook nooit moeilijk gedaan.

Geinige uitzondering is de weinig subtiele verkrachting van de jaren '70 hardrock klassieker Doctor Doctor van UFO. Qua stijl mijlenver van elkaar verwijderd, maar na de chirurgische mishandeling door Haemorrhage blijft er van het origineel slechts nog wat zielig gepruttel over. Natuurlijk is de titel van het nummer onze Spaanse slachters op het getergde lijf geschreven; het zal echter niet verbazen dat deze dokter de gore, ruwe behandeling niet overleeft. En ikzelf overleef LoatheSongs ook maar ternauwernood; Gerben, volgende keer mag jij weer ;-)