Lelahell - Al Intihar

• BandLelahell [DZ]
• TitelAl Intihar
• Release datum01-01-2012
• LabelEigen beheer

Tracklist

01. Emperor
02. Al Moutanabi
03. Into the past
04. Al ihtiqar
05. Hermanos
06. Freezing Moon (Mayhem)

Lelahell, een extreme metalband uit Algerije, geeft in de biografie aan op zoek te zijn naar een label om een EP en een album uit te brengen. De band is in eerste instantie begonnen als een soloproject van Lelahel die in het verleden al bij meerdere bands in Algerije actief is geweest. De band Litham wordt hierbij expliciet in de biografie genoemd. Ondertussen heeft hij andere muzikanten om zich heen verzameld om nu met de EP Al Intihar voor de dag te komen.

Al vanaf de razende opening in de vorm van Emperor is duidelijk dat Lelahell death metal levert die veel snelheid kent, maar ook zeker geen groovende stukken schuwt. Tempowisselingen worden prima ingezet en de simpele maar doeltreffende melodieën blijven in je hoofd spoken. De sound had naar persoonlijke voorkeur wel wat bruter gemogen. De gitaarsolo’s worden met veel gevoel gespeeld maar klinken hier en daar een beetje krampachtig en lijken soms hun doel te missen.

Elk nummer heeft een duidelijk eigen karakter. Zo kent de EP ondanks de geringe speelduur een intermezzo genaamd Al Moutanabi, die een ode lijkt aan de black metal met sfeervolle toetsen en een diepe stem die aan het eind van zich laat horen. Daarnaast bestaat Al Ihitiqar dan weer hoofdzakelijk uit stuwende doom-elementen wat ook prima uit de verf komt.

Het gitaargeluid is opvallend clean in vergelijking met veel andere death metalbands wat wel zorgt voor een meer old-school feel. De inzetting van een akoestische gitaar onder bepaalde stukken voegt duidelijk sfeer toe. Jammer dat sommige riffs nogal lang aanhouden waarna je verlangt naar iets nieuws onder de spreekwoordelijke zon.

Op vocaal gebied valt er een enorme diversiteit te bespeuren. De grunts klinken aangenaam maar de screams missen overtuigingskracht doordat ze gewoonweg niet krachtig genoeg zijn. De pig-squeals geeft het weer een clownesk gevoel die de muziek niet kan gebruiken. Om maar weer eens een cliché van stal te halen: ‘Sometimes less is more’.

Mijn eerste kennismaking met deze metalband uit Algerije is er één met een dubbel gevoel. Enerzijds bestaan er volgens metal-archives slechts tweeëntwintig metalbands in Algerije, waar dan nog zeker voldoende ruimte is voor Lelahell, wiens muzikale ideeën bij tijd en wijle interessant genoeg zijn. Anderzijds voelt de EP niet aan als een eenheidsworst met daarbij een gebrek aan originaliteit en het gevoel het allemaal al eerder en beter gehoord te hebben. Het geheel komt over als een betoog voor de gekoesterde liefde: de death en black metal. Als de band op komend materiaal de old-school death metal als uitgangspunt neemt, met hier en daar wat extra Algerijnse sferen en meer lef qua composities, dan weten ze zeker een mooi plekje binnen het genre in te nemen.