Venial Sin - Sphere Of Morality

• BandVenial Sin [PT]
• TitelSphere Of Morality
• Release datum25-02-2012
• LabelInfektion Records [PT]

Tracklist

01. A New Rose
02. Prepared For Battle
03. Novembers Fall
04. Real End
05. Vanishing Into Death
06. Sphere Of Morality (Part I; Part II)

Venial Sin is afkomstig uit Portugal, een land waarvan ik al eerder constateerde (de laatste keer was het Thee Orakle) dat daar een gezond muziekklimaat moet heersen. Natuurlijk is niet elke act even geweldig of meteen wereldtop, maar er zitten zeker aardige subtoppers tussen die de grote grijze middenmoot weten te ontstijgen. De band bestaat sinds 2008 en heeft tot nu toe 'slechts' een demo op z'n naam staan (World Reset, 2009). Sphere Of Morality (februari 2012) kunnen we dus beschouwen als debuut (mini) album / EP.

Venial Sin heeft een eigen inzicht in het death metal genre. De basis ligt in de brute death, met name de heavy grunt vormt een belangrijk bestanddeel. Interessant zijn de toevoeging van toetsenpartijen, waardoor een zekere melodieuze touch wordt toegevoegd, maar ook gelaagdheid. Let wel: verwacht geen (standaard) melodeath, maar letterlijk death metal met subtiele toevoegingen. Ook komt er naast de al genoemde brute grunt met regelmaat een cleane zangstem meedoen (van dezelfde zanger!), die dat effect versterkt.

Uit openingstrack A New Rose blijkt in eerste instantie dat de band ook wel raad weet met het meer zogenoemde progressieve death metal genre, een uitgebreid gebruik van akoestisch gitaarspel en tempo- en sfeerwisselingen zijn daar debet aan (inderdaad a la Opeth en aanverwanten). Een Oosters accentje geeft het nummer een behoorlijk eigen gezicht.

Prepared For Battle past meer in het straatje zoals ik de muzikale richting van de band beschreef. Brute metal, voorzien van een synthesizerlaagje dat de muziek net wat extra's geeft. De wisselwerking tussen uptempo death, een mooi, fragiel middenstuk en uiteindelijk een sterke riff naar het einde toe zorgt voor een uitgebalanceerde, licht progressieve maar toch nog altijd beenharde track. Die!Die!Die!

Novembers Fall stond ook al op de demo en is dus een wat oudere track van de band. Korter en compacter dan de overige tracks, vooral een erg fraai 'klein' liedje. Ook Real End is daarna oorstrelend prachtig. Het schept een klanktapijtje waarop je je eigen beelden los kunt laten. Veel subtieler nog dan Novembers Fall, en deze keer zeker geen death metal. Wel gewoon mooi; heerlijk gitaarwerk.

Vanishing Into Death is dan weer vertrouwd heavy, met flink aangezet toetsenwerk wordt een wat sinister sfeertje gecreëerd. Dit logge monster mag ik wel. Net als het in twee delen opgesplitste titelnummer dat dit mini-album afsluit. Progressief, veelzijdig, zeer onderhoudend, een perfecte samenvatting van waar deze band toe in staat is. Van overdonderende death metal tot zeer subtiele fragmentjes (een knapperend vuurtje) en het neerzetten van een serene sfeer, Venial Sin draait er de handen niet voor om.

Mijn kennismaking met deze Portugese verrassing is mij zeer goed bevallen. De band heeft een eigen kijk op de progressieve en melodieuze invulling van traditionele death metal. En heeft dat ook qua technisch kunnen prima onder de knie. Vaardigheid qua muzikaliteit, songwriting en sfeerschepping. Wat wil een mens nog meer?