Metasoma - Metal Erosion

• BandMetasoma [GB]
• TitelMetal Erosion
• Release datum01-05-2012
• LabelWitching Hour Productions [PL]

Tracklist

01. Rast-A-Peace (R.A.P.)
02. Older
03. Lost My Way
04. I Am Me
05. Metal Erosion

MetaSoma is een heavy rockend en nu metal groovend vijftal dat eind 2009 werd gevormd in Londen. De basis van de band bestond uit de twee gitaristen Voytek en Michal (inderdaad, dat klinkt best Pools, zeker als je hun achternamen er nog eens bij ziet), die op zoek waren naar een zanger en medemuzikanten om hun reeds kant en klare muziek uit te voeren.

Die muziek is niet echt in een enkel hokje te vangen en bevat elementen uit heavy rock (stoner zo men wil), grunge, maar vooral nu metal. Soms lichtvoetig a la Limp Bizkit, zo doet bijvoorbeeld Older me behoorlijk aan Fred Durst denken. Een andere keer een stuk riff gerichter en heavier, zo neigt opener Rast-A-Piece naar pittige nu metal zoals Godsmack en Disturbed die brengen (brachten?). Heel stiekem hoor ik in de zang een beetje de veelzijdigheid van Mike Patton (Faith No More, Mr. Bungle) terug. Van cleane, hoge zang tot death metal growl, alles zit er in. Later bedenk ik me dat ook System Of A Down prima in het rijtje van referenties past..

Lost My Way is dan weer een vrij brave grungy track, wat wel blijft is het sublieme gitaarwerk. Niet altijd even heavy, maar wel zeer aanwezig. Stone Temple Pilots is een band die me hier te binnen schiet, al is dit wel wat meer metal. Met I Am Me gaan we weer terug naar de eerder genoemde Godsmack of Disturbed, met heerlijk logge passages en groovy baswerk. Een lekker nummer, ondanks de heaviness toch redelijk toegankelijk. Afsluiter en titelnummer Metal Erosion is dan weer net iets aparter, maar past desondanks toch nog wel in het al beschreven kader. Het lijkt me het meest traditionele metal georiënteerde nummer, al zie ik daar ook wel weer de betrekkelijkheid van in.

De muziek is vrijwel constant midtempo, groovy, metal en log. De productie is eigentijds, helder, heavy gitaargeluid, groovy bas en al even pompend en swingend drumwerk. De zang speelt de hoofdrol, en vooral dat lijkt de koers te bepalen, althans de vergelijkingen met de heersende orde te maken. Daarmee lijkt originaliteit ver te zoeken, maar dat valt eigenlijk best mee. Het is geen populaire stroming waar MetaSoma in springt, en juist de wisselwerking tussen de diverse invalshoeken geeft de band net een wat breder aanzicht.