The Foreshadowing - Second World

• BandThe Foreshadowing [IT]
• TitelSecond World
• Release datum20-04-2012
• LabelCyclone Empire Records [DE]

Tracklist

01. Havoc
02. Outcast
03. The Forsaken Son
04. Second World
05. Aftermaths
06. Ground Zero
07. Reverie Is A Tyrant
08. Colonies
09. Noli Timere
10. Friends Of Pain

The Foreshadowing kwam ik voor het eerst online tegen toen bleek dat zij het voorprogramma waren van de laatste tour van Theatres Des Vampires. Dat klinkt normaal gesproken nou niet bepaald als een aanrader. Hoewel er in muzikaal opzicht wel overeenkomsten te vinden zijn, tappen de gotische Romaanse romantici toch wel uit een ander vaatje. The Foreshadowing is ontstaan op initiatief van gitarist Alessandro Pace (Klimt 1918), en is met Second World toe aan hun, nee, niet tweede, maar derde album.

Ondanks de aanwezige licht gotische insteek moet The Foreshadowing het veel meer hebben van melancholie, dat is hier het sleutelwoord. Denk een beetje in de richting van gekende acts als Katatonia, Paradise Lost, My Dying Bride, Anathema; maar dan zonder de death metal elementen. Meng dat dan met de muziekstijl die oorspronkelijk gothic rock genoemd werd (begin jaren '80, ook wel new wave). Met name de bezwerende, declamerende zangstem van Marco Benevento gaat behoorlijk in die richting.

Het dikke gitaargeluid en sfeervol toetsenwerk doen de rest. Opener Havoc heeft me wat dat betreft meteen beet. Een atmosferisch intro zet een goed opgebouwde song in gang. Lome doomriffs en rake drumklappen vormen samen met de al genoemde vocalen de basis, het toetsentapijt maakt het nummer helemaal af. Een band die qua vergelijking wat mij betreft ook nog wel genoemd mag worden is The Gathering, ook een band die het toch vooral moet hebben van sfeer; ik moet bij Havoc af en toe denken aan Strange Machines.

Behalve de melancholieke inslag weet de band gelukkig af en toe ook wel raad met steviger klanken. The Forsaken Son opent wat dat betreft veelbelovend met pittige gitaargeluiden, en ook verderop in de track toont de band een stevig karakter. Deze dynamiek doet de muziek goed, eventuele eentonigheid wordt daarmee voorkomen en/of verdreven.

Second World drijft enorm op de atmosferische passages, het is bovenmatig prettige luistermuziek, die door de genoemde dynamiek geen moment verveelt. The Foreshadowing komt enerzijds nadrukkelijk kalm, bedachtzaam voor de dag (Ground Zero, Colonies), anderzijds zijn er ook pittige doomriffs en (kortstondige) fellere uitspattingen (Outcast). Ook fraaie solo's mogen daarbij niet ontbreken (Reverie Is A Tyrant).

Noli Timere kan met z'n donkere middenstuk doorgaan voor het doom monster van het album, alvorens Friends Of Pain het album bijna plechtstatig, maar als altijd uitermate sfeervol, mag besluiten. Zeer mooie luisterplaat, genieten met bijna het kippenvel op de armen wanneer je eenmaal helemaal in het album zit.