Avatar - Hail The Apocalypse

• BandAvatar [SE]
• TitelHail The Apocalypse
• Release datum16-05-2014
• LabelGain Music
• PromotorHard Life Promotion [NL]

Tracklist

01. Hail The Apocalypse
02. What I Don't Know
03. Death Of Sound
04. Vultures Fly
05. Bloody Angel
06. Murderer
07. Tsar Bomba
08. Puppet Show
09. Get In Line
10. Something In the Way (Nirvana cover)
11. Tower
12. Use and Abuse (feat. DJ Starscream) (Bonus Track)

Wanneer je de reviews leest van het meest recente (vijfde!) Avatar album Hail The Apocalypse staat daar vrijwel altijd een gemeenschappelijk zin in - in diverse bewoordingen, maar toch - namelijk dat de schrijver in kwestie hiervoor nog nooit van Avatar had gehoord. Ik onderscheid mij in deze niet van de massa. Dus eerst maar even voorstellen: Avatar (heeft overigens helemaal niks met blauwe computer-geanimeerde mannetjes te maken) bestaat immers al sinds 2001, en heeft in de loop der jaren dus al de nodige albums uitgebracht. De band begon ooit als typische Gothenburg (daar komt de band inderdaad vandaan) melodeath-band. Op het derde album (Avatar, 2009) is duidelijk een zoekende band te horen.

Maar vanaf het voorlaatste album Black Waltz (2012) lijkt de band z'n richting, en 'imago'(!) gevonden te hebben. De video voor titelnummer Black Waltz betekende de introductie van het imago van de clown voor de frontman van de band, en ook de bijbehorende beelden plaatsen de band in de richting van 'kermis-metal' (Puppet Show!, met Schutzenfest intro). Wat dat is? De roots verloochenen zich niet, dus een vleugje melodieuze death metal is nog wel aanwezig. Maar het is vooral een mix van industrial, moderne en nu-metal (bijna tegenstrijdig ja) die de band momenteel op de kaart zet. Ik moet regelmatig denken aan bands als Korn en Disturbed, System Of A Down, maar ook Rammstein; en vooral Godsmack (dank je wel, Mandy) en Coal Chamber. Zeker de zang doet me denken aan Dez Fafara toen hij nog bij die band zong.

Maar even bij het begin beginnen, want het is het openende titelnummer Hail The Apocalypse dat me gelijk in de hersenpan nestelt. Wat een ongelooflijk pakkend nummer, en nog heavy ook! Laaggestemde gitaren, verrukkelijke grooves, dit swingt echt de pan uit, ik krijg dit nummer voorlopig echt niet weg. What I Don't Know doet daarna hetzelfde nog eens dunnetjes over; hoe vaak kun je een zinnetje herhalen zonder dat het gaat vervelen. Nou, dat dus! Dat de band nog altijd weet wat death metal is bewijst Death Of Sound, dat vervolgens verrast met een wel erg catchy refreintje!

Bij Vultures Fly komt Rammstein nadrukkelijk om de hoek kijken, met z'n stampende, dansbare ritme. En zo heeft elk nummer wel z'n eigen pakkende invalshoek, terwijl het album nergens saai of vervelend wordt. Bloody Angel grijpt weer terug op het geluid van de opener, al doet de clown een stapje terug qua zang. Het is eerder een vertelstem die hier gehanteerd wordt; en die later vaker voor gaat komen. Het is deze cleane manier van zingen waar Avatar me aan System Of A Down doet denken. Een paar donkere nummers in een sombere sfeer zijn het resultaat. Waaronder een wel heel naargeestige, maar fraaie (en net zo ingetogen als het origineel) coverversie van Nirvana's Something In the Way.

Het is voor het eerst sinds lange tijd dat ik een album heb gehoord dat van A tot Z boeit, en geen enkel slecht nummer kent, ondanks de diversiteit. Met het sferische Tower als eng, nachtmerrie-opwekkend verhaaltje voor het slapen gaan als verrassend slotstuk. Ik heb Hail The Apocalypse nu echt al een aantal keer gehoord, en de groovende bombast verveelt nog altijd geen seconde. Hulde!!!