Rebaelliun - The Hell's Decrees

• BandRebaelliun [BR]
• TitelThe Hell's Decrees
• Release datum05-05-2016
• LabelHammerheart Records BV [NL]

Tracklist

01. Affronting The Gods
02. Legion
03. The Path Of The Wolf
04. Fire And Brimstone
05. Dawn Of Mayhem
06. Rebaelliun
07. Crush The Cross
08. Anarchy (The Hell's Decrees Manifesto)

Eind vorig jaar kondigde Rebaelliun z'n terugkeer aan met de re-release van single/EP At War. Een nieuw album werd toen al aangekondigd, en is inmiddels al lang en breed klaar; en zelfs al elders hier op de site te beluisteren. Naar aanleiding van At War vroeg ik me af of en hoe de Brazilianen hun geluid naar het hier en nu zouden verplaatsen. Nou, maak je daar maar geen zorgen over: The Hell's Decrees klinkt als de spreekwoordelijke klok, en rost allerlei andere clichés volledig aan gort.

Want dit nieuwe album van Rebaelliun is hard en gemeen: snoeiharde death metal zonder moderne fratsen, goudeerlijk en rechttoe rechtaan. De band blijft trouw aan het eigen muzikale verleden, maar laat met deze productie tegelijkertijd horen met beide benen stevig in de tegenwoordige tijd te staan. Alles klinkt even strak en direct; van de knallende riffs en het stevige drumwerk tot aan de rauw brullende vocalen, die heerlijk met deze muziek samensmelten. Daar wordt dan heel af en toe, en op vrij subtiele wijze, gedoseerd nog de nodige technische vaardigheid aan toegevoegd.

Het tempo ligt overwegend aan de overrompelend hoge kant, maar Rebaelliun is slim genoeg om op tijd gas terug te nemen en rustiger passages in te bouwen, zodat de luisteraar niet al voor het eind van het album murw gebeukt is. In dat licht bezien is het maar goed dat The Hell's Decrees 'maar' een half uur duurt met z'n acht nummers, want dit is al intens genoeg.

Het zijn nummers als The Path Of The Wolf en vooral Fire And Brimstone die aan het begin van het album voorzien in de behoefte aan adempauze en/of even een momentje van bezinning, door middel van een midtempo stukje of een bijna ingetogen passage. Een ander aspect dat er in voorziet om even de aandacht te verleggen zijn de overvloedig aanwezige - en sterke! - gitaarsolo's. Vaak kort, meer erg doeltreffend, en soms zelf melodieus. Dit vind ik wel een serieus pluspunt!

Na het relatief slome - maar wel spannende - Fire And Brimstone kan Rebaelliun er weer op volle kracht tegenaan: Dawn Of Mayhem lijkt zo nog sneller en bruter te klinken! Wat een precisie-aanval, wat een heerlijk muzikaal geweld. Alsof de band het aanvoelt wordt met Rebaelliun weer even gas terug genomen. Let wel: alleen qua snelheid, niet qua bruutheid of intensiteit, want wat een stamper is dit. En wat een heerlijke groove: lekker meebrullen: Rebaelliun!!! Hierna is ook Crush The Cross (Morbid Angel iemand?) weer zo'n heerlijk bruut monster, en lijkt het wel alsof de band je nu al de genadeklap wil uitdelen.

Met het hakkende Anarchy komt er dan toch al een einde aan dit intense death metal-album. Een slim in elkaar gezet album, dat op de juiste momenten voorziet in het betere hak- en beukwerk, en meer slepende en groovende stukken. Rebaelliun is weer helemaal terug van weggeweest, en veegt en passant de vloer aan met een fiks aantal veel meer vrijblijvend klinkende genre-genoten. The Hell's Decrees is een moddervet en modern klinkend death metal-album, geschoeid op oude leest. Geen kunstmatige fratsen of gezochte moderniteiten, maar wel simpelweg kwaliteit!