Horisont - About Time

• BandHorisont [SE]
• TitelAbout Time
• Release datum03-02-2017
• LabelCentury Media Records [DE]
• Genre Hardrock

Tracklist

01. The Hive
02. Electrical
03. Without Warning
04. Letare
05. Night Line
06. Point of Return
07. Boston Gold
08. Hungry Love
09. Dark Sides
10. About Time

About Time is inmiddels het vijfde album van het Zweedse Horisont, waarmee ik in 2013 kennis maakte middels het derde album Time Warriors. Daar tussen door verscheen eind 2015 nog Odyssey, maar die heb ik blijkbaar helemaal gemist (maar inmiddels wel ingehaald, daarbij is me gebleken dat juist dat een wat afwijkend album was, met meer prog- en spacerock-invloeden). Veel lijkt er namelijk in die paar jaar niet veranderd; de line-up laat weliswaar een nieuwe gitarist zien, maar voor de muzikale insteek maakt dat geen enkel verschil.

Horisont blijft volharden in zeer herkenbare jaren '70 hardrock, precies in de stijl zoals bands als Deep Purple, Uriah Heep, Blue Oyster Cult en Thin Lizzy (als voorbeelden) dat indertijd deden. Enerzijds betekent dat, naast de herkenbaarheid, een zekere voorspelbaarheid; maar aan de andere kant wordt deze muziek met zoveel gevoel gespeeld dat het echt enorm authentiek klinkt. Ik vraag me regelmatig af: waar heb ik dit eerder gehoord. Toch is de muziek van Horisont zeker geen jatwerk!

Heel stiekem moet ik af en toe zelfs een beetje aan Ghost denken. De pakkende rock met een vleugje premature metal grijpt je net zo bij de edele delen als bij die band. Maar dan zonder het duistere ondertoontje, want Horisont moet het hebben van het catchy aspect van het liedje, of anders gezegd: de kunst van het liedjes schrijven; kort, compact, toegankelijk. Veel vaker moet ik dan ook denken aan bijvoorbeeld Deep Purple, die ook wel raad wisten met die gedreven rock-deuntjes. Zo af en toe wordt er wat progrock aan toegevoegd (Point Of No Return) zoals voornoemde bands dat ook deden.

Slechte nummers zul je op About Time dan ook niet tegen komen, hoewel ik eerlijkheidshalve wel moet zeggen dat Night Line en Dark Sides me persoonlijk niet zo bevallen. Deze zijn me net iets te eenvoudig, en doen te veel aan Status Quo en Thin Lizzy denken; dat kan de band beter aan Black Star Riders overlaten. Het ligt er net iets te dik bovenop, het soort worship dat Horisont eigenlijk niet nodig heeft. Net als op de voorganger wordt afgesloten met een meer ingetogen, bluesy track, het titelnummer About Time (dat uitmondt in een wat vreemd stukje spacerock, misschien wel het meest verrassende stukje muziek op het hele album).

Tja, heel veel meer dan ik indertijd schreef over Time Warriors kan ik hier eerlijk gezegd ook niet bedenken. Behalve misschien dat Horisont nog beter is geworden in wat ze doen, hetgeen wat mij betreft de geloofwaardigheid absoluut verhoogt. Toch zet ik liever het meer verrassende Odyssey nog eens op.