Malacoda - Ritualis Aeterna

• BandMalacoda [CA]
• TitelRitualis Aeterna
• Release datum19-01-2018
• LabelRockshots Records [IT]
• PromotorRockshots Music Agency [IT]
• Genre Dark rock / metal, Gothic metal, Heavy / power metal

Tracklist

01. Penny Dreadful
02. I Got A Letter
03. Pandemonium
04. The Wild Hunt
05. Linger Here
06. There Will Always Be One

Malacoda? Die naam deed bij mij gelijk een belletje rinkelen. In april 2017 besprak collega Linda de in eigen beheer uitgebrachte EP Ritualis Aeterna van deze Canadese band. Inmiddels is de band opgepikt door het Italiaanse Rockshots Records, dat de betreffende EP zal voorzien van een wereldwijde release en distributie. Ritualis Aeterna verdient alle aandacht, ook (opnieuw) van ons. Maar aangezien deze heruitgave letterlijk helemaal niks nieuws bevat, houd ik het graag bij wat we al eerder over Malacoda schreven:

Met een naam geleend uit Dante’s Inferno en leunend op horror en gothic thema’s verwacht je eigenlijk heel wat meer sinistere toestanden dan waar je uiteindelijk op getrakteerd wordt.

Penny Dreadful trapt af met een meeslepend refrein en hier en daar lichtje snufjes doom-goth elementen, lekker veel snelheid en een flinke dosis catchyness voor zo’n duistere track. Malacoda bewijst gelijk dat ze verre van je standaard band zijn en weten gelijk een hele eigen sfeer te scheppen. Die sfeer is niet zozeer zwaarmoedig, maar eerder vermakelijk griezelig. Meteen bij de eerste noten doen ze me sterk denken aan de latere werken van Kamelot, en dat kan ik niet van veel bands zeggen!

I Got A Letter en Pandemonium zijn wat trager maar voor de rest ijzersterk in opbouw. De stem van Lucas Di Mascio in meervoud heeft iets verslavends en geeft elk refrein zijn ziel. The Wild Hunt is er eentje die meer gewenning nodig heeft. Met stip de meest luguber klinkende track op deze EP en waar de rest me weet te overtuigen met sterke refreinen en dartelende keyboards, zijn die elementen bij deze een beetje ver te zoeken. Het nummer eindigt ook wat open, om over te gaan in de kleine ballad Linger Here.

We sluiten deze EP af met There Will Always Be One. Een kreet die ik ken van de Highlander films maar die vanaf nu een tweede bel laat rinkelen: die van Malacoda. Van echte upbeat muziek valt nog lang niet te spreken maar deze ligt al wel wat fijner in het gehoor dan voorgaande nummers. En upbeat hoeft het ook niet te wezen. Dat is Malacoda’s ding heel niet. Hun ding ligt in een duister maar zeer interessant hoekje verscholen waar ik nog niet veel bands ben tegen gekomen. En het feit dat ze hun ding doen met veel verve, talent en toewijding maakt ze toch nog verdomd goed!