Loading...

Wiegedood - De Doden Hebben Het Goed III

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 13-05-2018

Tracklist

01. Prowl
02. Doodskalm
03. De Doden Hebben Het Goed III
04. Parool

Wiegedood maakt onderdeel uit van het Belgische Church Of Ra-collectief, dat ook bands voortbrengt als Amenra, Oathbreaker en Hessian (leden van die bands bevolken ook Wiegedood) en zo nog meer. Het is in elk geval een onderdeel van een scene die over het algemeen muziek voortbrengt die mij zeer aanspreekt. Wiegedood is met De Doden Hebben Het Goed toe aan het derde en laatste deel van een indringende, zeer persoonlijke trilogie. Een 'in memoriam' in drie akten, opgedragen aan een goede vriend van de band naar aanleiding van diens overlijden.

Deze drie albums laten vooral veel overeenkomsten zien en horen, zodat we kunnen concluderen dat het hier gaat om een goed doordacht concept. We horen telkens een ruim half uur aan muziek, verdeeld over vier nummers, waarvan de derde track het langgerekte titelnummer is. Ook de albumhoezen maken duidelijk dat het hier gaat om een eenheid. We zien telkens in stijl overeenkomende foto's, genomen in de drie plaatsen waar de bandleden opgroeiden. Deze staan model voor de herinneringen van de muzikanten, die dan weer thematisch terug komen in de muziek.

Hoewel de muziek doorheen de drie albums wel enige verscheidenheid laat horen, is het dus vooral de thematiek die de drie albums bindt. Die muzikale evolutie lijkt bijna tegendraads aan wat de extreme metal in de loop der jaren heeft doorgemaakt. Begon Wiegedood nog als band die het vooral moest hebben van atmosferische post-stukken, deze deel drie laat steeds meer snelle en agressieve black metal horen. Van sfeervol en depressief naar de meer traditionele kant van de rijke zwartgeblakerde muzieksoort, het is een ontwikkeling die toch haaks staat op die van zo veel acts. Beter gezegd: Wiegedood weet beide aspecten gewoon goed te combineren. Zoals bijvoorbeeld Doodskalm in het tweede gedeelte laat horen.

Uiteraard ligt het zwaartepunt van het album op het titelnummer De Doden Hebben Het Goed III. Juist in deze uitgebreide compositie valt pas goed op hoe gelaagd de muziek van Wiegedood in elkaar zit. De diversiteit aan emoties wordt goed vertaald naar berustende melodieën, ijzig gekrijs, furieuze blasts en een beklemmende sfeer. Zo lijken allerlei fases van rouwverwerking in willekeurige volgorde in de lange track voorbij te komen. Zo lang dat vertaald wordt naar zulke uitgekiende muziek mag ik daar graag naar luisteren. Ook de verhuizing naar een meer gerenommeerd label heeft zeker bijgedragen aan het meer gedetailleerde geluid. De uitgekiende productie laat de verfijning nog wat beter uitkomen.

Ik heb inmiddels begrepen dat het trio van Wiegedood zich ten doel heeft gesteld het drieluik De Doden Hebben Het Goed in zijn geheel live te gaan vertolken. Dit lijkt me een slijtageslag, zowel voor band als publiek. Maar natuurlijk wel een prachtig slot voor een intens, emotievol, zeer persoonlijk project. Wiegedood heeft zich met De Doden Hebben Het Goed een geheel eigen plek verworven binnen het extreme metal-landschap. Betekent de afronding er van ook het einde van de band?

Wim Coppers - Drums

Gilles Demolder - Gitaar

Levy Seynaeve - Zang, Gitaar