Heads For The Dead - Serpent's Curse

• BandHeads For The Dead [SE]
• TitelSerpent's Curse
• Release datum24-09-2018
• LabelTranscending Obscurity [IN]
• Genre Deathmetal

Tracklist

01. Serpent’s Curse
02. Heads for the Dead
03. Deep Below
04. Post Mortem Suffering
05. The Awakening
06. Death Calls
07. Of Wrath & Vengeance
08. Gate Creeper
09. The Return to Fathomless Darkness
10. In Darkness I Feel No Regrets

Twee leden van bekende death metalbands hebben de beste vorm van death metal gecreëerd die sterk voortkomt uit de old school horrorfilms, zo luidt de openingszin van het begeleidende promo-praatje over het album dat ik hier ga bespreken.

Jonny Pettersson (ook in Ashcloud, Gods Forsaken, Henry Kane, Just Before Dawn, Pale King, Ursinne, Vholdghast, Wombbath en vast nog wel meer; hij lijkt zo onderhand Rogga Johansson wel) heeft al zijn ervaring gebruikt om echt dreigende muziek te maken die episch van opzet is, maar helaas nauwelijks origineel, voeg ik daar onmiddellijk aan toe. Hij heeft de krachten gebundeld met Revel In Flesh brulboei Ralf Hauber om dit voor elkaar te krijgen. Erik Bevenrud (Down Among the Dead Men) is de sessie-trommelaar die het geheel aan elkaar mag meppen.

Serpent's Curse is het eerste album van deze tweekoppige entiteit, dat mij vooral doet denken aan het Zweedse doodsmetaal van de oude school. De opmerking over Johansson maakte ik niet voor niets; hij zou hier zo maar bij betrokken kunnen zijn qua geluid en sfeer. Met mede-veelvraat Pettersson gaat het dus al dezelfde kant op qua productiviteit, maar gelukkig ook qua kwaliteit.

Want het is me toch een lekker potje doodsgereutel dat me de ingewanden door elkaar doet schudden! Titelnummer Serpent's Curse opent het bal, en het is gelijk raak! Wat een agressie, woede en energie komt er hier vrij. Met ware doodsverachting worden de teksten uitgerocheld, de snaren gegeseld en de vellen getergd. Een breed scala aan death metal-invloeden komt voorbij, van doom (Deep Below, wat wil je met zo'n titel, en The Awakening bijvoorbeeld) tot grind (zoals Heads For The Dead en Death Calls laten horen).

Blasts en d-beats strijden om voorrang om de gebruikte samples en onverwachte gitaarbuigingen zo optimaal mogelijk te dienen. De diepe gutturals en sluipende kreten van Hauber doen de rest om het horror-plaatje compleet te maken. Ja, ik ben juichend enthousiast over het zoveelste donkere death metal-vehikel; deze keer vooral vanwege de wat afwijkende, nog brutere insteek dan ik normaal gewend ben. Dit is geen horror, dit is feest!