Battle Beast - No More Hollywood Endings

• BandBattle Beast [FI]
• TitelNo More Hollywood Endings
• Release datum22-03-2019
• LabelNuclear Blast [DE]
• Genre Hardrock, Heavy / power metal

Tracklist

01. Unbroken
02. No More Hollywood Endings
03. Eden
04. Unfairy Tales
05. Endless Summer
06. The Hero
07. Piece Of Me
08. I Wish
09. Raise Your Fists
10. The Golden Horde
11. World On Fire
12. Bent And Broken
13. My Last Dream

Zowel ondergetekende als collega Edwin hebben zich door de jaren heen bij vlagen prima weten te vermaken met zowel de verschillende albums, als ook live optredens van het Finse Battle Beast. Hoewel de band vaak twee gezichten laat zien en horen, is het vooral de heavy metal-kant die hier op bijval kan rekenen. Het meest recente album No More Hollywood Endings konden we dan ook niet laten liggen. Zou ik hier genoeg van mijn gading kunnen vinden?

Achteraf valt me dat wel een beetje tegen. Want zoals zo vaak pint Battle Beast zich niet vast op een enkel (sub)genre. Het aangename power metal geluid waar de band het meeste waardering voor genereert, krijgen we bijvoorbeeld voorgeschoteld met tracks als opener Unbroken, Raise Your Fists en The Golden Horde, maar ja, met die twee laatste zitten we al aan het eind van het album. In de vorm van het titelnummer No More Hollywood Endings en het pakkende, en daarmee toch wel wat twijfelachtige Eden vinden we echter ook zeer acceptabele tracks in het meer stampende middentempo. Tot zover is er nog weinig aan de hand.

Maar er zijn ook nummers op het album te horen waar ik wat minder gelukkig van wordt, en die vooral vergelijkingen oproepen met bands die ik niet echt tot mijn favorieten reken. Zo doet Unfairy Tales me wel heel erg denken aan Bon Jovi (wie hoort hier ook It's My Life in?) en dat is geen pluspunt, terwijl Eden - en verderop ook World On Fire - wel erg richting gothic dan wel 'klassieke female fronted' gaan. Ik weet het, dat laatste is geen genre, maar ik probeer een bepaald gevoel te duiden. Natuurlijk is Noora Louhimo ook een frontdame, maar haar zang heeft over het algemeen wel wat meer te bieden dan de engel-achtige vocalen van het type bands dat ik bedoel.

In het midden zakt het album wat mij betreft dan pas echt serieus in. Eerst hebben we Endless Summer, dat een serieuze poging lijkt tot een (zomers) pophitje, deze is wel erg gladjes. Daarna doet The Hero denken aan die typische jaren '80 pop / rock die zo vaak voor film-soundtracks gebruikt werd; in elk geval het soort muziek dat twijfelt tussen pop of rock; soft of heavy. I Wish weet me nog niet te overtuigen om mijn beeld in positieve zin bij te stellen, al trekt Noora hier wel lekker fel van leer. Net als overigens op bonus Bent And Broken, dat als compositie geen reet voorstelt, maar een uitmuntende zangeres laat schitteren.

Al met al blijkt No More Hollywood Endings geen onverdeeld genoegen. Evenals voorgaande albums hinkt Battle Beast op te veel gedachten. De veelvoud aan invalshoeken valt te prijzen, maar ik vraag me dan wel af wie deze uitersten echt allemaal weet te waarderen. Ik niet in elk geval. De heavy Battle Beast met excellerende zang en gitaarwerk kan me nog altijd bekoren, maar het poppy / softe werk kan me gestolen worden. Voor mij in elk geval geen happy ending; al blijf ik een zwak houden voor de lenige stem van de nimmer falende frontdame.