Loading...

Wehrmacht - Shark Attack

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 24-02-2021

Tracklist

01. Shark Attack
02. Blow You Away
03. S.O.P.
04. Jabberjaw
05. B.O.S. (Barrage Of Skankers)
06. United Shoebrothers
07. Concrete Meat [Bonus]
08. Puke
09. Part II (Night Of Samhain)
10. Anti
11. Napalm Shower
12. Crazy Ways People Die
13. Fretboard Gymnastics
14. Termination

Wehrmacht was een van die bands die in de jaren '80 snelle (thrash/speed) metal mixte met hardcore; crossover inderdaad. Mensen die die periode hebben meebeleefd - net als ikzelf - weten daarmee al meteen precies wat voor muziek ze kunnen verwachten. Wehrmacht kende in eerste instantie een vrij kort bestaan van 1985 tot 1991, waarin naast een hele zwik demo's twee albums werden uitgebracht. Shark Attack verscheen in 1987, Biērmächt in 1989. Sinds 2008/2009 is de band weer bij elkaar, en wordt er ook weer opgetreden.

De heroprichting van de band leidde al tot diverse heruitgaves van die albums (via High Roller, Dead Center Prods.) Deze maand is het de beurt aan het Nederlandse Hammerheart, dat voorziet in een nieuwe uitgave van Shark Attack, overigens zonder weinig extra poespas volgens mij. Je kunt je hier dus focussen op de oorspronkelijke rauwheid van deze band, waarmee ze als voorbeeld voor menig collega-band mogen gelden.

Beercore werd de muziek door de band zelf liefkozend genoemd, met een flinke knipoog natuurlijk. Zoals veel songtitels en teksten ook de nodige humor etaleren. Luister maar eens naar de grappige variatie op het Jaws-thema waar het album mee begint. Die humor is dan ook een van de kenmerken van de jaren '80 thrash/hardcore crossoverbands, denk daarbij bijvoorbeeld maar aan bands als S.O.D., D.R.I., Anthrax, Suicidal Tendencies. Of het Duitse Tankard, waarmee ook het 'bier'-imago gemeenschappelijk is. Ook een overeenkomst tussen veel van die bands is de politiek getinte lading; dat klinkt misschien vreemd naast die lolbroekerij, maar die grappige verpakking bevatte vaak wel degelijk een serieuze inhoud. Wehrmacht was als naam dan ook een aanklacht tegen de rechtse regering van Reagan in die tijd.

In puur muzikaal opzicht bleek Wehrmacht uiteindelijk niet zo heel interessant. De stijl had ik al verklapt, verder was de muziek vooral heel snel, en wat rommelig. Het deed indertijd wel wat denken aan een hele jonge Slayer, of Possessed. Waar Wehrmacht dan natuurlijk dus nog wel de hardcore invloeden aan toevoegde. Niet zo heel origineel, maar de band wist - ook in Europa - toch zeker de nodige aanhang te vergaren. De optredens barstten dan ook van de ongekunstelde spelvreugde en een positieve agressiviteit.

Ik vind de muziek op Shark Attack tegenwoordig wel wat oubollig overkomen. Het genre met bijbehorende teksten en onderbroekenlol lijkt daarmee redelijk tijdgebonden. Al moet ik daarbij dus wel zeggen dat Wehrmacht in eerste instantie ook gewoon niet zo'n strakke band was. Of in elk geval niet zo overkwam. Ach, het heeft zeker z'n charmes, en ik snap echt wel dat dit in die tijd voor de tieners (dat was ik zelf toen ook nog net) een hele leuke band was. Overigens was het rommelige op het tweede album Biērmächt al wat naar de achtergrond verdwenen, misschien daarover later meer!

Marco Zorich - Guitars

Shann Mortimer - Bass

Tito Matos - Vocals

John Duffy - Guitars

Brian Lehfeldt - Drums