AC Angry - Black Denim

• BandAC Angry [DE]
• TitelBlack Denim
• Release datum08-11-2013
• LabelDust On The Tracks Records
• PromotorDr. Music Promotion [DE]

Tracklist

01. Booze Horse
02. Rock 'n' Roller Roller Rolla
03. It's Good To Be Bad
04. You Got The Thirst, I Got The Booze
05. Black Denim
06. Like A Riot
07. Motor
08. Hellrock Anthem
09. Rocker
10. AC Angry

Ooit opgericht als Taletellers heeft het Duitse AC Angry onder die naam al twee albums in de bagage, Detonator en Radicalizer. Redelijk succesvol, want er werd getoerd met Grave Digger en Alestorm; er waren supportoptredens voor Sacred Reich, Molly Hatchet, Astral Doors en Uriah Heep. Het tweede album haalde zelfs de hitparade. Evengoed werd besloten tot een naamswijziging, omdat AC Angry beter zou passen bij de heavy rock 'n' roll die de band produceert. Onder die nieuwe naam is Black Denim het eerste album; tevens mijn kennismaking met deze band.

Bij het doorlezen van de begeleidende info komt de term rock 'n' roll wel erg vaak voorbij. De bandnaam, de songtitels, en eigenlijk ook gewoon de hele houding stralen inderdaad die sfeer uit. En de muziek doet dat simpelweg ook. Het album begint met Booze Horse, een lekkere simpele, maar wel erg catchy rampestamper. Die vervolgens in snelheid en energie wordt overtroffen door Rock 'n' Roller Roller Rolla. Ok, hoe graag wil je die rock 'n' roll sfeer benadrukken! Wel een lekker pittig nummertje.

It's Good To Be Bad is weliswaar een hele stoere titel, het nummer is dat zeker niet. Na de eerste twee denderende rockers vindt de band het blijkbaar nu al tijd voor een rustpuntje. Gedeeltelijk akoestisch en sloom qua tempo krijgt dit nummer geen vat op mij, het doet me een beetje denken aan een slechte Bon Jovi achtige radioballad. Gelukkig mag daarna het gas er weer op, dat vervolgens ook niet meer wordt losgelaten. De keer dat dat dan wel gebeurt, zoals titelnummer Black Denim, heeft de muziek in elk geval wel kloten.

AC Angry richt zich in korte, uptempo, rechttoe rechtaan tracks op de belichaming van de rock 'n' roll, en doet dat met verve. Stel je een kruising voor tussen de rauwe (hard)rock van AC/DC en de vuige uptempo smerigheid van Motorhead of Peter Pan Speedrock, dan zit je qua geluid aardig in de buurt. Hoe graag de bio me ook wil doen geloven dat er ook een hardere/metal kant aan deze band zit, daar klopt niks van, met (heavy) metal heeft deze muziek weinig van doen. Gewoon lekkere party rock. Proost!