Acid Witch - Witchtanic Hellucinations
- Acid Witch [US]
- Witchtanic Hellucinations
- 23-10-2012
- Hells Headbangers [US]
Tracklist
01. Intro
02. Into the Cave
03. Swamp Spells
04. Witchblood Cult
05. The Black Witch
06. Witchtanic Hellucinations
07. Beastly Brew
08. Cauldron Cave
09. Rabid Werewitch
10. Realm of the Wicked
11. Witches Tits
12. Broomstick Bitch
13. October 31st
Het Hells Headbangers label recyclet graag materiaal, en dat vind ik in dit geval maar goed ook, anders zou het debuutalbum Witchtanic Hellucinations (o, wat grappig) van Acid Witch waarschijnlijk volledig aan me voorbij zijn gegaan. Dit debuut stamt van oorsprong uit 2008 en is indertijd door Razorback op CD uitgebracht, en even later door de band zelf op vinyl.
Acid Witch zelf is een wat merkwaardig samenwerkingsverband tussen twee Amerikanen met de tot de verbeelding sprekende bijnamen Slasher Dave en Shagrat; en de Finse brulboei Lasse Pyykk (die onder anderen ook die functie invult bij Hooded Menace). Overigens heeft Lasse volgens mij alleen dit album ingegrunt, en is later weer uit de band verdwenen. De band bestaat overigens nog wel gewoon, na dit debuut verschenen twee EP's en nog een volledig album (Stoned, 2010).
De hele aankleding en invulling van band, artwork, muziek, teksten enz. lijkt in eerste instantie bedoeld om de lachspieren te bedienen. De woordspelingen en melige horrorteksten doen in dat opzicht hun werk; ook de foeilelijke hoes, die daardoor wel weer erg leuk is, levert daaraan z'n bijdrage. Dit kan echter niet verhullen dat er op dit album stiekem best heel fijn gemusiceerd wordt. De mix van primitieve doom met klassieke heavy metal voert terug tot ver in de jaren '80, vandaar dat ik mijn favorieten van toen als Angel Witch en Witchfinder General weer uit de kast mag trekken al vergelijkingsmateriaal. De death metal grunts echter die de vocalen invullen geven het geheel dan weer een hedendaags tintje; een aparte combinatie.
In het intro stelt de band zichzelf en album voor, Into The Cave verrast in eerste instantie met die woeste brul. Vervolgens blijkt uit de logge gitaarriff dat we de muziekarchieven nog wel verder kunnen uitdiepen tot Sabbathiaanse oertijden. En hoor ik daar in het cleane gitaarlijntje In A Gada Da Vida? Authentieke, obscure, occulte doom waar ik wel warm voor loop in elk geval. Het orgel dat af en toe van stal wordt gehaald versterkt het retro gevoel, luister maar eens naar het titelnummer, dat heeft Acid Witch goed begrepen.
De intro's en intermezzo's die gebruikt worden hebben de bedoeling een horrorsfeertje te creeren, maar missen in mijn geval door de lachwekkendheid zijn doel. Ach, voorop staat de muziek, en die bevalt me prima. Hoewel ik wel eerlijk moet bekennen dat na meerdere draaibeurten het album net wat te lang is en de verveling dreigt toe te slaan. Het muzikale brouwsel van doom, heavy metal en, zeker aan het begin van het album, een soort van crusty death metal is op zich eigenzinnig genoeg om Acid Witch een eigen plekje te geven. Witchtanic Hellucinations is dan ook zeker een album dat ik niet had willen mislopen. Wel heb ik natuurlijk zelf een enorme kans laten liggen door deze Halloween metal review niet op 31 oktober (inderdaad, tevens de afsluiter van het album, en uiteraard nummer 13) te laten verschijnen.
