Aeonsgate - Pentalpha

• BandAeonsgate [SE]
• TitelPentalpha
• Release datum24-10-2014
• LabelThe Church Within Records [DE]
• PromotorSure Shot Worx [DE]

Tracklist

01. Pentalpha

Aeonsgate is te beschouwen als een all-star doomproject, en is het geesteskind van de Spaanse gitarist Jondix (Great Coven, Eight Hands For Kali, Ätman­Acron), die hier dan ook verantwoordelijk is voor het schrijven van alle muziek en teksten. Hij heeft wat geestverwanten om zich heen verzameld, waarvan met name zanger Mats Levén (Candlemass, Krux) zeker zijn sporen verdiend heeft in het genre en tot de verbeelding zal spreken - mij wel in elk geval! Ook de veelzijdige gitarist Joseph Diaz (hier verantwoordelijk voor bas en toetsen, en een lange gitaarsolo aan het eind) en drummer Marco Minneman hebben al het nodige op hun cv staan. Voorwaar een internationaal en gemeleerd, maar zeker ook ervaren gezelschap.

En dan komen ze ook nog eens met zo'n bijzonder debuutalbum. Want het album Pentalpha bestaat slechts uit een nummer - dat niet geheel toevallig ook Pentalpha heet - maar dan gelukkig weer wel een speelduur heeft van zowat een uur. Het album/nummer vertelt het romantische maar verdrietige verhaal van de eerste minuten van iemands dood, verpakt in een heavy en klassiek doom-epos, met licht-progressieve elementen.

Wie, net als ikzelf, helemaal weg is van het soms bijna maniakale, maar altijd zeer indringende stemgeluid van Mats Levén, zal er al gauw naar neigen dit aspect als hoogtepunt te zien op Pentalpha. En inderdaad, deze rol is zeer bepalend voor het totaalgeluid, toch is Aensgate zo veel meer. Behalve de basis van doom metal worden nog genoeg andere (sub)genres verkend, en naar hartenlust vermengd om te komen tot een meeslepend, boeiend en episch verhaal.

Het begint nog allemaal betrekkelijk rustig, maar wel al zwaar op de hand. Een opening met de keyboards, onheilspellend, aangevuld met 'strijkers', regen en onweer en een al even onheilspellende vertelstem zetten alvast de toon voor een zwaarmoedig klinkend geheel. Vanaf een minuut of zeven zwelt de muziek langzaam en prachtig aan en neemt de donkere sfeer toe, waarna de gitaarriffs en vocalen helemaal los mogen. Niet superverrassend of zo, maar wel kippenvel-prachtig uitgevoerd!

Zo sleept Pentalpha de luisteraar doorheen allerlei sferen en gevoelens. Hoewel het grootste gedeelte van het nummer lijkt te bestaan uit het schier eindeloos herhalen van slechts een enkele riff, verveel ik me geen seconde. Dat is op de eerste plaats de verdienste van componist Jondix, die de spanningsboog goed in de gaten heeft gehouden. Daarnaast etaleert het ook de kunde van de individuele deelnemers. Want er wordt door de snarenplukkers volop gesoleerd, terwijl de drummer vakkundig elk gaatje dichttimmert. Ook wordt er nog extra sfeer neergelegd door afwisselend subtiele, of juist aanzwellende en vullende toetsenpartijen. En over de zang hoef ik verder niks te vertellen; ik ben fan!

Pentalpha is de perfecte plaat voor de donkerste periode in het jaar: zowel het neerslachtige najaar, als de donkere dagen voor de Kerst. Ik ga dit zeker nog vaker beluisteren; me heerlijk laten meesleuren in het verhaal, en zwelgen in de donkere sferen. Voor liefhebbers van Krux/Candlemass/Abstrakt Algebra; en/of enigszins bombastische/heavy doom in het algemeen. MOOI!