Age of Taurus - Desperate Souls of Tortured Times

• BandAge of Taurus [GB]
• TitelDesperate Souls of Tortured Times
• Release datum27-05-2013
• LabelRise Above Records [GB]
• PromotorSuburban [NL]

Tracklist

01. A Rush of Power
02. Sinking City
03. Always in the Eye
04. Walk With Me My Queen
05. Desperate Souls of Tortured Times
06. Embrace the Stone
07. The Bull and the Bear

Save the best for last. Dat zou oneerbiedig zijn naar de overige Rise Above releases die ik recentelijk tot mij heb mogen nemen, maar met Age Of Taurus als voorlopig laatste uit dit lijstje heeft de volgorde voor mij beslist niet verkeerd uitgepakt. Age Of Taurus is in 2009 opgestart door zanger/gitarist Toby Wright, oorspronkelijk als eenmans doom machine. Muzikale inspiratie vond/vind hij bij bands als Trouble, Revelation en vooral Candlemass; doom op een achtergrond van (NWOBHM) heavy metal. De Britse afkomst wordt in muzikaal opzicht in elk geval niet verloochend.

Age Of Taurus is inmiddels een volwaardige band, in 2010 werd de demo In The Days Of The Taurean Empire op de nietsvermoedende mensheid losgelaten, eind mei van dit jaar eindelijk opgevolgd door het debuutalbum Desperate Souls Of Tortured Times, waar door de liefhebbers al reikhalzend naar werd uitgekeken. Epische doom metal verdeeld over zeven (middel)lange tracks, ook mijn nieuwsgierigheid is meer dan gewekt.

Vanaf opener A Rush Of Power overtuigt de band meteen. Heavy doom metal op overduidelijke Candlemass leest geschoeid, daar kun je echt niet omheen. Stevige drums, werkelijk heavy riffs en gevarieerd gitaarwerk, en uberspetterend baswerk, wat een heerlijk geluid. Tel daar de heldere en krachtige zang van Wright bij op en het weliswaar clichematige, maar heerlijke doomplaatje is compleet. Nou ja bijna: de funktionele (vaak trage) gitaarsolo's die tevoorschijn worden getoverd mogen zeker ook niet onvermeld blijven, getuige een nummer als Sinking City.

Mocht Candlemass nooit albums als Nightfall of Ancient Dreams gemaakt hebben, dan zou ik Desperate Souls Of Tortured Times daadwerkelijk als een meesterwerk hebben omschreven. Niet dat Age Of Taurus nu opeens niet een geweldig album heeft uitgebracht, maar de vergelijking met eerdergenoemde band is wel erg nadrukkelijk aanwezig. Luister maar eens naar Walk With Me My Queen, en vertel me vervolgens dat je niet aan Samarithan moest denken.

Desondanks is het werkelijk genieten met dit album, de uitvoering en overtuigingskracht zijn er echt niet minder om. Een waar spetterend, episch doomalbum zonder een enkel zwak nummer. Sterker nog naar het einde toe lijkt het alleen maar vetter te worden. Het lange, bij vlagen wel erg logge Embrace The Stone met z'n zwierige gitaarwerk en licht bombastische ondertoon is een lust voor het oor. Terwijl afsluiter The Bull And The Bear meer uptempo en vooral heavy is, en je laat meebangen op het sterke ritme. Heavy as fuck!