Age of Woe - Inhumanform

• BandAge of Woe [SE]
• TitelInhumanform
• Release datum31-05-2013
• LabelSuicide Records [SE]

Tracklist

01. Like Embers
02. The King Of Thieves
03. The Antagonist
04. Black Rain
05. At First Light
06. Red Eyes
07. Cold Cycle
08. A Rite Of Passage

Age Of Woe is een nog nieuwe band, die in 2010 te Gothenburg, Zweden is opgericht. De afzonderlijke bandleden hebben echter al de nodige ervaring opgedaan in bands als Bulldoggs, Exhale, Aktiv Dödshjälp, Monachus en Shadowbuilder. Niet de meest bekende bands misschien, maar het vakmanschap mag er desondanks natuurlijk best wezen. Inhumanform is het debuutalbum van de Zweden, en ook mijn kennismaking met deze band, al is er in september 2011 al wel een tweetrack single verschenen. Suicide Records is er voor het vinyl, Give Praise Records voor de digipack CD.

Age Of Woe grijpt qua muzikale insteek terug naar eind jaren tachtig / begin jaren negentig, naar het Groot-Brittannië waar in die tijd, vanuit de oorspronkelijke punk, volop geëxperimenteerd werd met de mix van metal en punk / hardcore. In Zweden had je tegelijkertijd onder anderen Nihilist, Dismember en Grave, die al druk bezig waren met de grondbeginselen van de death metal. Het mengelmoesje dat uit al die muziek tevoorschijn kwam kreeg de welluidende naam crust mee, en is als (sub)genre-aanduiding voor menig liefhebber genoeg aanleiding om de interesse te doen ontwaken. Age Of Woe past ondanks dat we inmiddels in 2013 zitten behoorlijk goed in dat plaatje.

Like Embers opent lekker traag en log, zoals het zompige, oudschoolse Zweedse death betaamt. Zwierige gitaren en een lompe beat bepalen het geluid, de grunt ronkt er aangenaam over heen. Naar het einde toe wordt er wat gespeeld met het tempo, wat blijft zijn de ijle gitaarlijnen. Ik moet daarbij altijd denken aan oude Paradise Lost, het gitaarwerk van Gregor Mackintosh is zo bepalend voor het geluid. In deze context doet Age Of Woe me wel wat denken aan Vallenfyre.

Er wordt lekker afgewisseld tussen trage, bijna dromerige death metalpassages en uptempo beukwerk. The Antagonist is zo'n lekkere stamper, heel basic, met een vleugje melodie. Daar doet Black Rain dan weer niet aan, die track heeft een behoorlijk duister sfeertje, en een aangename groove. Het geluid is overigens navenant lekker smerig, gruizig, helemaal in de geest van 'toen'. Zeker qua opbouw en sfeer denk ik wel mijn favoriet van het album.

De punk/hardcore roots komen het best naar voren in een track als At First Light, hoor die zang aan het begin maar eens. Met het opgefokte ritme doet dit dan weer heel wat minder aan death metal denken. Afgesloten wordt er met het heerlijk smerige A Rite Of Passage. Geen ijle gitaren deze keer, maar zoemende distortion; zoals gezegd: lekker smerig!

Age Of Woe levert met Inhumanform een zeer onderhoudend album af. Ouderwetse death metal met een punk 'do-it-yourself' attitude. De liefhebber weet genoeg zou ik zeggen.