Aggression - Frozen Aggressors

• BandAggression [CA]
• TitelFrozen Aggressors
• Release datum01-12-2023
• LabelMassacre Records [DE]
• PromotorAll Noir [DE]
• Genre Thrashmetal

Tracklist

01. C.H.U.D. Invasion
02. Circus Of Deception
03. Song #666
04. Crib Of Thorns
05. Holidays In Sodom
06. Satanic Cult Gangbang
07. Queen Of The Damned
08. Hyperspectral Winter Incursions

Het Canadese Aggression is nog altijd adept van de klassieke thrash metal, in die typerende ietwat chaotische stijl. Duidelijk zijn de invloeden van de oorspronkelijke Bay Area-stijl, er zitten dan ook wel wat crossover-elementen in de muziek. De thrash van Aggression is vooral heel rauw en puur, verwacht van deze band geen eigentijdse fratsen. Ik heb het idee dat de muziek nog op old-school-wijze in elkaar is geknutseld, terwijl de productie ook niet echt modern te noemen is. Juist die aanpak spreekt mij enorm aan, en komt de authenticiteit en old school vibe ten goede. Frozen Aggressors is de vijfde release sinds de wederopstanding in 2014.

Openers C.H.U.D. Invasion en Circus Of Deception zijn (bijna letterlijk) een schreeuw naar de hoogtijdagen van Forgotten Skeleton - het album dat de band uitbracht in 2004, maar al werd opgenomen in 1986, en indertijd bedoeld was als de band's debuutalbum. Song #666 is een echte crossover-knaller die terug doet denken aan S.O.D.-tijden. Holidays In Sodom biedt een beetje een Venom-achtig sfeertje, herinnerend aan Sasquatch's verliefdheid op de vroegste platen van die band in de prille jaren '80. Crib Of Thorns en Queen Of The Damned leveren authentieke thrash-vibes, terwijl Satanic Cult Gangbang laat horen dat het credo van deze band zomaar snel-sneller-snelst zou kunnen zijn. Al geldt dat natuurlijk stiekem voor het hele album.

Afsluiter Hyperspectral Winter Incursions is de vreemde eend in de bijt, met z'n opvallende speelduur van acht en halve minuut. Eigenlijk had deze track ook wel in twee of drie delen geknipt kunnen worden, maar ik snap dat de band dat ze ook wel eens een andere kant van zichzelf willen laten horen. Het betekent ook veel voor de bandleden, want het was het laatste nummer is dat de band schreef met de in 2009 overleden ex-drummer Gaetan Bourassa in 1987. Aggression blijkt dus ook in staat om een langere, goed opgebouwde compositie te kunnen schrijven, die niet alleen draait om snelheid en agressie. Alleen dat is al een hele fijne constatering. Als laatste ben ik ook verheugd dat de heren (voor nu dan toch) zijn afgestapt van die schreeuwerige, felgekleurde knalgeel- en -rode albumhoezen. Deze stemmig gekleurde cover oogt echt een stuk beter!