Alcest - Les Chants de l'Aurore
- Alcest [FR]
- Les Chants de l'Aurore
- 21-06-2024
- Nuclear Blast [DE]
- Melodieuze/ Symfonische black metal, Postrock / metal
Tracklist
01. Komorebi
02. L’Envol
03. Améthyste
04. Flamme Jumelle
05. Réminiscence
06. L’Enfant de la Lune (月の子)
07. L’Adieu
Alcest levert met Les Chants de l'Aurore een vertrouwd klinkend album af. Eigenlijk is het best knap om steeds zo fris te klinken terwijl er steeds uit dezelfde vaatjes wordt getapt. Het Franse combo is weliswaar geworteld in de (extreme) metal, maar laat daarvan slechts sporadisch iets doorklinken in haar oeuvre.
In de basis levert de band rondom Neige een set dromerige klanken die links en rechts als vul-maar-in-gaze wordt omschreven. Dat werkt als een trein. De plaat is open en toegankelijk en zuigt je meteen vanaf de eerste seconden de sprookjesachtige wereld in die op de hoes geschetst is.
In het verleden heb ik wel eens gemopperd dat Alcest veel te optimistisch klinkt. Maar het optimisme en de warmte die uitgaan van dit materiaal is juist iets om te omarmen, door wie dat nog niet deed. Hoewel Neige in interviews somber is over de wereld waarin we leven, klinkt Les Chants de l'Aurore als een troostende arm om de schouder. Wat fijn is, is de popachtige dynamiek die her en der opduikt in de werkstukjes. Dat zijn de elementen die Alcest fris houden.
Het enige waar ik wat moeite mee heb, zijn de ijl bedoelde zangpartijen. Dat blijft een aandachtspuntje. Voor de rest is het een verzameling sterke composities die van begin tot eind boeien. Bij mij springt als voorbeeld 'L'Enfant de la Lune (月の子) er uit als hoogtepunt met zijn fraaie climax.
Neige - Vocals, guitar, bass, keyboards
Winterhalter - Drums, percussion