Amberian Dawn - Take a Chance - A Metal Tribute to ABBA
- Amberian Dawn [FI]
- Take a Chance - A Metal Tribute to ABBA
- 02-12-2022
- Napalm Records [AT]
- Symfonische metal
Tracklist
01. Super Trouper
02. Gimme! Gimme! Gimme! (A Man After Midnight)
03. SOS
04. Head Over Heels
05. The Day Before You Came
06. Angeleyes
07. That's Me
08. Mamma Mia
09. Under Attack
10. Like An Angel Passing Through My Room
11. Lay All Your Love On Me
Amberian Dawn heeft schijt aan genres en hokjes. Hun muziek heeft de afgelopen jaren en albums dan ook wel een subtiele gedaanteverwisseling doorstaan. Collega Linda was goed te spreken over de uit de periode 2013-2017. Maar toen de band zich op Looking For You (2020) aankondigde als Melodic Abba-metal from Finland maakte me dat zodanig nieuwsgierig dat ik zelf wilde gaan luisteren. Ik was vooral benieuwd of (de muziek van) Amberian Dawn voor mij net zo'n guilty pleasure zou kunnen zijn als dat Abba dat is.
Dat viel dus tegen in mijn beleving, de muziek was meer poppy dan metal. En om dan maar meteen de conclusie er uit te gooien: dat geldt ook voor Take a Chance - A Metal Tribute to ABBA. Amberian Dawn verschuilt zich niet langer achter de pretentie om een eigen stijl neer te zetten, maar gaat gewoon Abba-nummers coveren. Het verschil tussen beide albums blijkt qua muzikale insteek dan ook verbluffend minimaal.
Verwacht geen heavy riffs of serieus ruig gitaarwerk op de voorgrond, wel vrij cleane solo's, maar vooral lichtvoetige, dansbare melodietjes die zich onherroepelijk in je hersenpan nestelen, of je ze nou wel of niet al kent. Speels, poppy, toegankelijk, overwegend vrolijk; allemaal termen die met elkaar gemeen hebben dat ik ze niet vaak gebruik in mijn reviews.
Waarom het bij Abba wel werkt(e) en bij Amberian Dawn niet: Abba's muziek was een stuk gelaagder, had meer diepgang, ondanks het pakkende aspect. De uitvoeringen van Amberian Dawn zijn platter dan plat, en klinken nauwelijks naturel. Het beste voorbeeld vind ik The Day Before You Came. Daar waar Abba in die tijd wat progressiever en vooral donkerder begon te klinken, is deze versie net zo vlak als de overige nummers. De verschillende stadiums die Abba in hun loopbaan doorliep zijn hier niet te ontdekken. Elke finesse ontbreekt wat mij betreft.
Het doet me deugd om tot de ontdekking te komen dat de oorspronkelijke muziek van Abba me beter bevalt dan die van een willekeurige pseudo-metalband :-)
Tuomas Seppälä - keyboards
Emil Pohjalainen - guitar
Capri - vocals
Jukka Hoffren - bass
Joonas Pykälä-aho - drums