Anguish - Doomkvädet

• BandAnguish [SE]
• TitelDoomkvädet
• Release datum30-08-2021
• LabelSun & Moon Records [RO]
• Genre Doommetal

Tracklist

01. Herein I Burn
02. Consumed by the Necro Doom
03. Deranged and Forgotten
04. I ett dunkel förlorad
05. Blood Veil
06. Our Funeral

In 2018 was hun derde album Magna Est Vis Suignah mijn kennismaking met de Zweedse doomband Anguish. Op dat moment ervoer ik de muziek als een mix van typisch Zweedse doom al a Candlemass met de authentieke smerigheid van een Celtic Frost. Nog niet zo lang geleden verscheen de opvolger Doomkvädet, dus ik ben wel benieuwd hoe Anguish daarop voor de dag komt.

Opener Herein I Burn laat die fantastische, klassieke melancholische riffs en leads a la Paradise Lost horen, daarmee trekt Anguish me meteen het album in. Consumed By The Necro Doom gaat dan meer de zware doom-kant op, zoals die me doet denken de mix van Candlemass en Celtic Frost of beter gezegd: klassieke doom voorzien van de rauwe, smerige zang die doet denken aan Tom Fisher. Deze sluit naadloos aan bij het materiaal van het vorige album, en laat ook wat minder trage, en vooral meer dreigende stukken horen.

Toch onderscheidt Doomkvädet zich juist op dat punt wel degelijk van voorgaand werk. De extreme metal-invloeden zijn namelijk terug gedrongen ten gunste van een donkerder, zwaarder, meer 'traditioneel' doom metal-geluid. Meer invloeden nog van de landgenoten van Candlemass (vooral het gitaargeluid, dat klinkt als die band op hun tweede en derde album), maar ook de Peaceville Three, zoals hierboven al een beetje genoemd. Af en toe zijn er nog wel uptempo en opzwepende oprispingen - die zijn ook zeer welkom voor de broodnodige afwisseling - maar deze zijn niet meer zo dissonant als voorheen.

Wanneer vervolgens ook nog atmosferisch orgelspel z'n intrede doet (vooral heerlijk in de langste nummers Deranged And Forgotten en de monsterlijke afsluiter Our Funeral) wordt het helemaal fraai - ik ben verkocht. Anguish heeft duidelijk meer ingezet op samenhang, en daarmee wat mij betreft ook wel wat op toegankelijkheid. Ik vind Doomkvädet een stuk beter te behappen dan z'n voorganger, en ik ben dan ook benieuwd wat de band in de toekomst nog meer in petto heeft!