Art Of Anarchy - The Madness

• BandArt Of Anarchy [US]
• TitelThe Madness
• Release datum24-03-2017
• LabelAnother Century [DE]
• Genre Hardrock

Tracklist

01. Echo of a Scream
02. 1000 Degrees
03. No Surrender
04. The Madness
05. Won't Let You Down
06. Changed Man
07. A Light in Me
08. Somber
09. Dancing With The Devil
10. Afterburn

Ineens was daar Art Of Anarchy, de zoveelste 'supergroep', deze keer afkomstig uit de Verenigde Staten. De band is in 2011 opgericht door de tweelingbroers Jon (gitaar) en Vince (drums) Votta en hun gezamenlijke vriend Ron Thal - beter bekend als Bumblefoot - die zijn bekendheid te danken heeft aan zijn aanwezigheid bij Guns N’ Roses tussen 2006 en 2014. De band werd aangevuld met John Moyer (Disturbed, Adrenaline Mob) op bas, en als zanger werd Scott Weiland (ex-Stone Temple Pilots) gevraagd.

Een eerste zelfgetitelde album werd uitgebracht in 2015 en blijkbaar goed ontvangen. Helaas kwam de zwaar aan diverse middelen verslaafde Weiland eind 2015 te overlijden zodat de band op zoek kon naar een vervanger. Daarop werd Scott Stapp (Creed) binnengehaald, ironisch genoeg behept met een alcoholverslaving in het verleden. met de nieuwe zanger werd het tweede album The Madness opgenomen. Overigens ken ik het debuutalbum niet, maar ik ben inmiddels wel tot de ontdekking gekomen dat Stapp's stem hier prima past.

De muziek die we hier voorgeschoteld krijgen zou ik omschrijven als moderne (hard)rock, waarbij een keurige balans gezocht (en gevonden) wordt tussen kracht en melodie. Catchy en stevige, soms zelfs agressieve stukken worden op deze manier fraai afgewisseld, zodat een breed palet aan hedendaagse heavy rock ontstaat. Natuurlijk krijgt deze muziek door de vocalen van Stapp als vanzelf een beetje een grunge / Creed-sfeertje mee - en een fikse dosis toegankelijkheid - maar juist die combinatie geeft deze band waarschijnlijk wel z'n eigen gezicht.

Soms slaat de balans naar mijn menig door naar iets te catchy/soft (No Surrender, ballad Changed Man) maar over het algemeen wordt er lekker doorgerockt. Zo zijn de opener Echo of a Scream en de afsluiters Dancing With The Devil en Afterburn aangename knallertjes. Somber is daarentegen - inderdaad - een wat donker en contemplatief nummer; zo heeft The Madness voor elk wat wils.

Al met al brengt Art Of Anarchy vrij typisch Amerikaanse radio/stadionrock. De kwaliteiten van de deelnemende muzikanten staan buiten kijf, de compacte composities staan - om het even vanuit welke invalshoek - als een huis. The Madness is daarmee een oerdegelijk rockalbum, waar menig liefhebber zijn of haar plezier aan zal beleven. Ook ideaal voor in de auto op vakantie.