Asbest - Driven

• BandAsbest [CH]
• TitelDriven
• Release datum28-09-2018
• LabelCzar Of Crickets [CH]
• PromotorCzar Of Bullets [CH]
• Genre Postrock / metal, Sludgemetal

Tracklist

01. Driven
02. Deceit
03. Means of Reproduction
04. I Need A Spacesuit To Leave My Home
05. Chain Reaction
06. Pillar
07. They Kill
08. Persona Non Grata

Om maar met de deur in huis te vallen, Driven van Asbest was een pittige kluif om tot mij te nemen. Dat past dan weer uitstekend in de omschrijving die de band van asbest, en daarmee ook van zichzelf, geeft. Asbest is een vezel die deel uitmaakt van de structuur en toch is het bestaan ervan ongewenst. Zodra een poging wordt gedaan om asbest te verwijderen, wordt het schadelijk. Asbest is de inherente contradictie van het systeem; je kunt niet met, en als het er eenmaal is, ook niet meer zonder, zonder dat dat gevolgen heeft.

Het trio uit Basel, Zwitserland werd in november 2016 opgericht door zanger en gitarist Robyn Trachsel, bassist Judith Breitinger en drummer Jan Häfele. In die bezetting werd in 2017 een eerste EP - Innerstates - uitgebracht. In januari van dit jaar nam Jonas Häne (Heavy Harvest) de positie in achter de drums, en eind september verscheen een eerste langspeler: Driven.

Asbest leeft zich in muzikaal opzicht bij voorkeur uit in diverse sombere post-genres (vooral punk/wave) en mengt dit met elementen van noise (de climax van afsluiter Persona Non Grata!), shoegaze, een beetje sludgy gevoel en soundscape-achtige stukken (I Need A Spacesuit To Leave My Home). Het eindresultaat klinkt - vooral vanwege de zang - behoorlijk wanhopig, soms lichtelijk hysterisch of zelfs psychotisch of gestoord; in elk geval verre van opbeurend.

Met dreinende herhaling als wapen is dit vooral muziek die werkt op de emotie. De composities zijn erg rauw, en zijn zeker niet bedoeld om te bekoren, wel om te beklijven vanwege hun intensiteit. Wanneer in een track als Pillar dan ook nog de klaagzang en een nadrukkelijke neerslachtigheid worden ingezet, is het sombere beeld compleet.

Het onrecht druipt af van Driven, al moet je wel in zijn voor dit soort muziek om daar gevoelig voor te zijn. Asbest brengt geen gemakkelijke kost; in elk geval geen muziek die ik zelf nog veel vaker zal beluisteren. Ondanks dat ik de sfeer prima begrijp (of denk te begrijpen) vind ik dit zelf geen fijne muzikale uiting om aan toe te geven. Voor mij te rauw en te direct denk ik.