Autumnblaze - Every Sun Is Fragile

• BandAutumnblaze [DE]
• TitelEvery Sun Is Fragile
• Release datum26-07-2013
• LabelPulverised Records [SG]

Tracklist

01. Opening
02. New Ghosts In Town
03. Invisible Fields
04. Im Spiegel
05. Mein Engel, der aus Augen fließt
06. Every Sun Is Fragile
07. Cold Soul
08. How I Learned To Burn My Teardrops
09. A Place For Paper Diamonds
10. Verglimmt

Het Duitse Autumnblaze bestaat al zo'n beetje sinds 1996, en heeft door de jaren heen al heel wat verschillende muzikale invalshoeken verkend. Het debuut in 1999, DämmerElbenTragödie, bevatte nog vooral black/death metal, waar door de jaren heen steeds meer invloeden uit gothic en doom / postrock in de muziek geslopen zijn. De band is hun eigen muziek later zelf trip rock gaan noemen, en daar zit best wat in.

Every Sun Is Fragile is het zesde studioalbum van deze Duitsers, waarop de rode draad van dramatiek en melancholie weer volop herkenbaar is. Het album is afkomstig uit de studio van Powerwolf's Charles Greywolf, dus qua kwaliteit zit het wel snor. De muziek is veelal dromerig, een tikje donker, en lijkt vooral de last van de wereld op de schouders mee te dragen. Waar vroeger dit soort muziek nog als experimentele of alternatieve rock zou kunnen worden afgedaan, verdient dit toch wel een eigen plekje binnen de melancholieke postrock / gothische doom. Zo zou ik het tenminste ongeveer omschrijven. Het is in elk geval zeer organische muziek.

Opening is letterlijk dat; tokkelende gitaren die uitwaaieren naar een postrock-achtige uitbarsting met zwierige leads. Katatonia is de eerste naam die nu bij me opkomt. Het intro loopt over in New Ghosts In Town, een afwisselend uptempo en semi akoestisch nummer, dat wat mij betreft een jaren '80 new wave feel over zich heeft. Dat gevoel zal later op het album nog wel vaker bij me binnenvallen, waarbij de link met wat oorspronkelijk 'gothic' (of new wave dus) genoemd werd wel logisch is. Vooral opvallend is de gedragen, dramatisch klinkende zang, zeer bepalend voor het totaalgeluid. Behalve Katatonia doet er inmiddels ook wel een vleugje Anathema mee.

Invisible Fields laat in eerste instantie een interessant ritme horen, maar vervalt vervolgens wel in het vertrouwde depressieve geneuzel. Ik ben me er van bewust dat dat negatief klinkt, maar zo bedoel ik het niet. Ik vind de klagerig klinkende cleane zang perfect bij deze muziek passen, en absoluut bepalend voor de sfeer. Dat wordt nog maar eens benadrukt door Im Spiegel, dat in het Duits vertolkt wordt. Wederom gedragen door een sterk, niet voor de hand liggend, drumritme staat dit nummer als een huis.

Mein Engel, Der Aus Augen Fließt is een balladachtige track, waarvan de tekst afwisselend in het Engels en Duits is, wat een heel leuk effect geeft. Sowieso horen we veel akoestisch werk op dit album, het titelnummer Every Sun Is Fragile begint er ook mee. Verder is het een wat dromerige track, met zang die mijmerig, peinzerig overkomt. Gewoon een mooi liedje. Cold Soul is daarentegen een toonbeeld van weemoed en wanhoop, wat klinkt dit depressief zeg. Heerlijk!

Zoals al gezegd: dramatiek en melancholie vormen de rode draad door het werk van Autumnblaze, en zeker dit album. Ik vind het (voor mezelf) opvallend dat de Duitstalige teksten daar zo'n invloed op hebben, net even wat anders. Dit wordt bevestigd door afsluiter Verglimmt, echt een heel fraai liedje, breekbaar bijna, met zoveel gevoel in zowel stem als muzikale invulling. Dit is relaxed genieten.