Avatar - Feathers & Flesh

• BandAvatar [SE]
• TitelFeathers & Flesh
• Release datum13-05-2016
• LabelAnother Century [DE]

Tracklist

01. Regret
02. House Of Eternal Hunt
03. The Eagle Has Landed
04. New Land
05. Tooth, Beak & Claw
06. For The Swarm
07. Fiddler’s Farewell
08. One More Hill
09. Black Waters
10. Night Never Ending
11. Pray The Sun Away
12. When The Snow Lies Red
13. Raven Wine
14. Sky Burial
15. I’ve Got Something in My Front Pocket for You
16. Det är alldeles försent

Ik denk dat we het vijfde album Hail The Apocalypse gerust de doorbraak mogen noemen van het Zweedse Avatar - al werd de verwachting al wel ietsjes ingeleid door Black Waltz (2012). Dat in 2014 verschenen album opende aardig wat deuren voor de band, het album verkocht uitstekend en het publiek wist de band te vinden op de festivals en vele andere optredens. Niet slecht voor een band waarvan de meeste reviews van dat album begonnen met de zin: 'ik heb/had nog nooit van Avatar gehoord'. Het tekent de band dat ze niet kiezen voor de platgetreden muzikale paden, en gewoon lekker hun eigen gang gaan.

En dat doen ze op hun nieuwe album Feathers & Flesh gewoon weer. Mocht je als opvolger een album verwachten waarop de band voortborduurt op het geluid waarmee ze zo succesvol zijn geweest, dan is het wel even slikken denk ik. Waar Hail The Apocalypse in stilistisch opzicht al afweek van z'n voorgangers (vooral de eerste drie albums), is dat verschil nu misschien nog wel groter! Geen pakkende en beukende nu-metal meer, maar .... ja wat eigenlijk? Is Avatar wel in een stijl te vangen op dit nieuwe album? Na een paar luisterbeurten ben ik er in elk geval nog niet uit. Wees in elk geval gewaarschuwd: Feathers & Flesh is hoe dan ook even wennen. Sterker nog: na de eerste luisterbeurt knapte ik een beetje af op het album. Maar ik heb geleerd dat de aanhouder wint, dus ik gaf - en geef - niet op!

Waar Avatar het zichzelf in elk geval niet gemakkelijk mee maakt is dat dit nieuwe album zo veel minder toegankelijk is dan z'n voorganger(s). Sowieso is het met zestien nummers en een speelduur van ruim over het uur al geen hapklare brok, maar met muziek die echt alle kanten op schiet maak je het je luisteraars bij voorbaat al lastig. En dan is het ook nog eens conceptalbum, dat vergezeld gaat met een fraaie dichtbundel waarin het verhaal nog eens wordt uitgediept. Ik kan dan ook niet anders dan concluderen dat daar juist de uitdaging en de spanning in zitten. Avatar wenst niet te vervallen in herhalingen, en dat is natuurlijk alleen maar te prijzen.

De ironie van wat ik zelf van het album vind zit 'm in het volgende: Zou Feathers & Flesh mijn kennismaking met Avatar zijn geweest, dan had ik het album waarschijnlijk terzijde geschoven met de opmerkingen dat we hier een band horen die nog op zoek is naar zichzelf, niet stijlvast is en niet weet wat het wil, of te veel wil. Het bijzondere is dus dat ik dit nieuwe album beoordeel in het licht van wat de band daarvoor heeft uitgebracht, en dan tot de conclusie kom dat het een knap in elkaar gezet en divers album is van een band die vernieuwingsdrang en experimenteerdrift hoog in het vaandel heeft staan. Is Feathers & Flesh een goed album vanwege hetgeen Avatar hiervoor heeft uitgebracht? Ironisch toch?

Nummers als Fiddler’s Farewell en Sky Burial doen vanwege het zeer ingetogen karakter een ware aanslag op mijn incasseringsvermogen, terwijl daar (gelukkig) ook nog genoeg 'vrolijkheid' tegenover staat. Al maakt de power metal van House Of Eternal Hunt het wel heel bont. The Eagle Has Landed lijkt me een goede single-kandidaat, wat een catchy refrein ladies and gentlemen! In Tooth, Beak & Claw worden we verrast met heuse surfrock, terwijl For The Swarm daarna een wat apart klinkend, kort maar lekker heftig nummer is. Black Waters bevat een veelbelovend naargeestig intro met bijbehorende logheid en vind ik een verrassing in positieve zin. Hierna zijn er best een paar aangename nummers achter elkaar te horen, waarbij bijvoorbeeld Pray The Sun Away en When The Snow Lies Red best 'vertrouwd' klinken.

Allemachtig, als je dat zo allemaal op een rijtje zet is er wel heel veel te horen op Feathers & Flesh. Dat is dus ook gewoon zo. Het kan dan ook niet anders dan dat echt niet elk nummer me overtuigt. Zelfs dan nog blijft er genoeg over om op z'n minst door te bijten en het album te doorgronden. Mensen die de voorgaande twee albums van Avatar, en/of hun live optredens de moeite waard vonden, raad ik Feathers & Flesh dan ook zeker aan. Tegelijk raad ik daar ook een stevig incasseringsvermogen bij aan, want doorbijten is het devies!