Loading...

Basilisk - The Original Stoner

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 20-12-2012

Tracklist

01. All Rise
02. Bushcraft
03. Waste

De Basilisk is een mythisch wezen uit de oudheid; half haan, half reptiel. Het beest heeft de capaciteit om het bloed te doen stollen en de aderen te verstenen. Hier komen de bandnaam en de titel van debuut EP The Original Stoner bijeen.

Het werd wel weer eens tijd voor een nieuw gezicht in de Nijmegen Rock City scene. Basilisk heet het beestje dus, of moet ik zeggen een vuig ronkend en sleurend rockbeest. Want zoals zoveel bands uit het Nijmeegse staat dit viertal garant voor lekker smerige en rockende muziek. De band is sinds begin 2011 bij elkaar en zal op 28 december tijdens Ramblin' Rose hun visitekaartje in de vorm van de EP The Original Stoner presenteren. Overigens zal dit tevens het eerste live optreden van de band zijn.

Deze drietrack wordt door de band eigenlijk slechts beschouwd als promo, voor hun gevoel moet het hiermee allemaal gaan beginnen, tezamen met dat eerste optreden. Voor een debuut klinkt het zeker niet slecht, mede dankzij de productionele vaardigheden van Jory Hoogeveen en zijn PitchNote Productions. Wat vooral opvalt is het smerige geluid dat de nummers kenmerkt, wat mij betreft een pre binnen dit genre.

De muziek van Basilisk zit eigenlijk nog niet eens zo ingewikkeld in elkaar, en bestaat in de basis uit sludgy stoner rock. De riffs zijn zompig, het tempo sleurend en groovend, maar bovenal het geluid ranzig, overstuurd. Daar gaat het de heren van Basilisk om. De zang komt wat schreeuwerig en enigszins geforceerd over, een beetje a la hardcore. Een vergelijking met een bekendere band als Herder lijkt me wel op z'n plaats.

De drie nummers overtuigen me op zich wel, deze band weet wat ze wil. De slome maar lompe en vooral smerig klinkende gitaargeorienteerde stonerrock wordt lekker uitgevoerd. Af en toe een uptempo riedeltje (opener All Rise) houdt de variatie er in, prima. De zang vind ik niet het sterkste punt, maar dat is mogelijk een kwestie van smaak. Ik ben wel benieuwd hoe dit op het podium gaat klinken, deze muziek geeft aanleiding tot spontane jams en instrumentaal oorgastisch geweld.

Thomas Terlouw – gitaar

Jelle Dijkstra – drums

Erwin Schaars – zang

Jaap van Diek – bas