Battle Beast - Unholy Savior
- Battle Beast [FI]
- Unholy Savior
- 09-01-2015
- Nuclear Blast [DE]
Tracklist
01. Lionheart
02. Unholy Savior
03. I Want The World... And Everything In It
04. Madness
05. Sea Of Dreams
06. Speed And Danger
07. Touch In The Night
08. The Black Swordsman
09. Hero's Quest
10. Far Far Away
11. Angel Cry
Het was vermakelijke kost in de reactiepanelen van zowel de facebook- als Youtubekanalen waarlangs het Finse Battle Beast middels het vrijgeven van het min of meer gewaagde Touch In The Night een tipje van de sluier van het hagelnieuwe album Unholy Savior oplichtte. “A joke, commercial disco tune, gay, where is the metal?” was de strekking van veel van die berichten. Het is inderdaad een nieuw facet van het sterk naar de 80’s hintende hardrock/metalband uit Finland die het tolerantieniveau van de gemiddelde metalhead danig op de proef stelt.
Het verhaal van Battle Beast begon ergens in 2010 toen de band diverse metal battles won, waaronder de Wacken Open Air metal battle. Nuclear Blast aarzelde niet en trok de band de stallen binnen. In 2012 verscheen het debuut Steel. Steel stond vol met gemakkelijk meezingbare hardrock/metal die enthousiast grabbelde in de tonnen die uit elkaar barstte van cliché’s uit de jaren 80. De krachtige, ruwe stem van zangeres Nitte Valo en het vlotte keyboardspel en gitaarspel van respectievelijk Janne Björkroth en Anton Kabanaen vormden de smaakmakers.
In hetzelfde jaar nog verdween Nitte Valo uit beeld en werd ze vervangen door de flamboyante verschijning Noora Louhimo. Ook deze mevrouw beschikt over een uitermate ruig stemgeluid dat niet zelden aan Leather Leone van Chastain doet denken. Eigenlijk doet heel Battle Beast vaak aan de oude albums van deze gitaarheld denken. Soms stevig uitpakkend met ratelend double basswerk en andermaal legt het de Dokken-kaart op tafel. De jaren 80 zijn nooit ver weg. Met Noora Louhimo werd het titelloze tweede album opgenomen waarop een redelijk succesvolle tour volgde.
Op Unholy Savior tapt men nog altijd uit de 80’s vaatjes maar verlegt het wel wat grenzen. Het eerder aangehaalde Touch In The Night is daarvan het meest extreme voorbeeld. Het is een track die drijft op een synthpoploop die zo uit een Stock Aitken & Waterman-productie weggelopen lijkt te zijn. Ik kan me voorstellen dat zoiets bij menigeen voor kopzorgen zorgt. Toch is het een track die snel in je kop gaat zitten door met name de stoere zanglijnen van Louhimo.
Het overgrote deel van het album laat een vertrouwder geluid horen. Het openende Lionheart is met zijn powermetal-drive ronduit opzwepend te noemen. Compleet met heroïsche meebrulstukken en alles. I Want The World ... And Everything In It is eveneens zeer krachtig en opzwepend terwijl snelheidsduivels hun lol op kunnen met het rappe Speed And Danger. Toffe bruggetjes en handige refreintjes lopen als een rode draad door dit materiaal heen.
Sea Of Dreams is een prachtig rustpuntje met een mooie climax. In de verte hoor ik iemand Warlocks Für Immer draaien. Een andere rustpuntje heet Angel’s Cry maar die doet met zijn folky ondertoon net wat teveel aan Nightwish denken.
Al met al kan de facebookbrigade gerust zijn. Want Battle Beast doet niet heel veel anders dan op voorgaande albums. Wel durft ze af en toe net wat verder te gaan. Wat overblijft is opnieuw een sympathiek album vol met hardrock/metal dat herinnert aan helden van vroeger: Chastain, W.A.S.P., Dokken, Yngwie Malmsteen. Dat soort namen. Ondergetekende laat zich er in elk geval heel gemakkelijk door inpakken.
Eero Sipilä - Bass, Vocals
Janne Björkroth - Keyboards
Pyry Vikki - Drums
Juuso Soinio - Guitars
Anton Kabanen - Guitars, Vocals
Noora Louhimo - Vocals