Besatt - Tempus Apocalypsis

• BandBesatt [PL]
• TitelTempus Apocalypsis
• Release datum31-10-2011
• LabelWitching Hour Productions [PL]

Tracklist

01. Seals Of Hate
02. Trumpets Of Desecration
03. Fallen
04. There...
05. War Gathering
06. Seven Great Plagues
07. Queen Babylon
08. The Prophecy
09. The Final Battle

In alle bezetenheid brengt het Poolse Besatt hun achtste langspeler uit met de titel Tempus Apocalypsis. De rijke discografie die zo’n zestien jaar beslaat, biedt een veelvoud aan anti-christelijke black metal waarop het jongste kindje geen uitzondering vormt. Beoogt een band die al tweeëntwintig jaar bestaat nog enige progressie of heerst er bij de band nog voldoende vertrouwen in de oude formule?

Zodra het beest ontketend is, gaat het los met Seals Of Hate. In blastende snelheden raast het een eind op weg via enkele breaks die het tussendoor even laat bedaren. In ware razernij spurt Besatt verder naar de eindstreep om met een eerder gepasseerd aanstekelijk mid-tempo stuk te finishen. Deze structuur vormt de rode muzikale draad door alle nummers heen. Breaks en tempowisselingen houden je bij de les en zorgen ervoor dat het interessant genoeg blijft om verder te luisteren.

Op het vorige album Demonicon, waarin alle nummers opgeofferd werden aan verscheidene demonen, was de drijvende kracht vooral de ultrasnelle drums met veel snel aangeslagen gitaarakkoorden. Op Tempus Apocalypsis is zowel het gitaar- als het drumwerk wat gevarieerder neergezet en zijn er meer tempowisselingen geplaatst. Waar het gitaargeluid op Demonicon wat hard stond, is het geluid nu gelukkig meer in balans. Vanwege de riffs die veelvuldig leunen op een heavy metal structuur en het veelvuldig aanwezige leadwerk, oogt dit nieuwe album wel minder destructief van aard dan diens voorganger.

De stem van zanger/bassist Beldaroh heeft een meer vervormde klank, alsof er iets vastzit in zijn keel. Al snel ben je hieraan gewend en gaat dit compleet onmerkbaar aan je voorbij. Dat een gitaarsolo soms nogal overbodig is bewijst het laatste nummer The Final Battle. De eerste noten worden mooi ingezet maar hierna ontspoort de solo compleet en voelt hierdoor erg misplaatst aan.

Besatt is in het bezit van een rotsvaste formule die wederom geresulteerd heeft in een extreme black metal plaat die enorm genietbaar is. Waarschijnlijk is het niet genoeg om een ongewisse indruk achter te laten vanwege een gebrek aan verkenning van nieuwe grenzen maar een lekker duister tussendoortje is het zeker.