Beyond All Recognition - Drop=Dead

• BandBeyond All Recognition [SE]
• TitelDrop=Dead
• Release datum28-09-2012
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]

Tracklist

01. Characters
02. What We'll Die To Defend
03. True Story (feat. Dennis Andersson)
04. Drop = Dead
05. Arriving With The Sun
06. Brace Yourselves (feat. Bjorn Strid)
07. B*tch Please
08. Smoke And Mirrors
09. Legends
10. Smoke And Mirrors (Dirty n Twisted Remix)
11. End Of Recognition

Wie had als recensent van rock en metal zich een aantal jaar geleden kunnen bedenken dat ie zich nog eens mocht gaan verdiepen in een muziekgenre genaamd dubstep. Dankzij Korn kon de doorsnee metalfan er al wat aan snuffelen, voor meer doorgewinterde muziekliefhebbers waren namen als Skrillex en Noisia al niet nieuw meer. Dat er dan ook een verdergaande kruisbestuiving met metal zou gaan plaatsvinden is niet verrassend. Aan het Zweedse Beyond All Recognition de eer om de mix van dubstep met in dit geval metalcore op de kaart te zetten met debuutalbum Drop=Dead. Een term is er alvast voor bedacht: dubcore.

Trends komen en gaan nou eenmaal in de vluchtige hedendaagse muziekwereld. Wanneer je er op tijd bij bent is het wel interessant om te bekijken wat er gebeurt met zo'n relatief nieuw subgenre/mengvorm. De combinatie van vette gitaarriffs en naturel drumwerk met de elektronische beats en bleeps van dubstep kan natuurlijk prima uitpakken. En helemaal nieuw is de vermenging van rock en metal met elektronica natuurlijk ook weer niet. We kennen allang industrial metal, en acts als The Prodigy en Chemical Brothers zochten juist vanuit de dance scene de metalinvloeden op. Sterker nog: ik vind zelfs dat elk zichzelf respecterend metalfan minimaal eenmaal het album Fat Of The Land van eerstgenoemde gehoord moet hebben. O, en laat ik in deze context zeker Enter Shikari niet vergeten te noemen.

Goed, na deze lange inleiding toch ook nog maar even naar Beyond All Recognition's Drop=Dead. De kunst van een kruisbestuiving als deze is uiteraard om het niet te gekunsteld te laten klinken, en ik moet zeggen, dat is wel gelukt. De verschillende elementen sluiten goed op elkaar aan, de muziek klinkt naturel, niet alsof er een kunstje wordt uitgevoerd. De metalcore van Beyond All Recognition klinkt al lekker lomp van zichzelf, lekkere brute riffs, strakke breakdowns (B*tch Please!), agressieve strot, de elektronica geven daar nog een extra boost aan.

Op niet alle nummers zijn de invloeden van de dubstep evenveel aanwezig, er wordt echt per nummer gedoseerd. Desalniettemin mis ik toch wat afwisseling op het album. Zo een los nummertje of twee klinkt lekker, zeker de wat hardere tracks (Characters, Drop=Dead, B*tch Please, Smoke And Mirrors), lekker agressief, vol power. Sommige momenten kunnen me wat minder bekoren, zeker zijn er refreintjes die wat zeikerig klinken (Brace Yourselves, ondanks de aanwezigheid van Soilwork's Bjorn Strid). Het valt me op dat juist de nummers die veel elektronica bevatten wat bruter overkomen, en juist die bevallen me eigenlijk nog het best.

Mogelijk heeft Beyond All Recognition (of een slimme manager) een goede zet gedaan door hun op zich niet eens zo bijzondere metalcore op deze manier op te pimpen. Het idee van een strategisch bij elkaar gezochte act om met dit experiment de markt op te gaan laat me toch niet helemaal los. En hoewel de vondst op zich niet nieuw is, komt de muziek op Drop=Dead prima uit de verf. Het hele album achter elkaar trek ik op zich niet, maar dat wil zeker niet zeggen dat dit slechte muziek is. Zeker de hardere dubstep elementen kan ik prima behappen. Ik ben op zich wel benieuwd of hier toekomstmuziek in zit.