Bloid - Rise To Ruination

• BandBloid [NL]
• TitelRise To Ruination
• Release datum05-12-2013
• LabelEigen beheer

Tracklist

01. Attack Of The Sun
02. EinZwei, Die
03. Pandemic
04. Rise to Ruination
05. Fubar
06. The Nemesis
07. Sudden Urge

Goh, en ik maar denken dat Westfries spreken niet meer is dan op zijn Nico Dijkshoorns werkwoordeinden uitspreken als ‘on’. ‘Luisteron, headbangon, zuipon.’ Dat werk. Maar blijkbaar kennen ze in Noord- Holland ook woorden die de rest van het land niet kent. ‘Bloid’ bijvoorbeeld. Dat schijnt hetzelfde te zijn als ‘blij’. ‘Bloid ModderFokking Bloid,’ zoals de subtitel van hun website luidt, betekent dus: ‘blij moederneukend blij.’ Dat had ik niet gedacht toen de eerste akkoorden van hun eerste langspeler Rise To Ruination door de conussen van de luidsprekers kwamen denderen.

Attack Of The Sun liegt er stilistisch gezien niet om. Het presenteert een partij gort- en gortdroge metalcore zonder tierlantijnen en zonder melodieuze meezingrefreintjes, dat allesbehalve blij en vrolijk klinkt. Eerder klinkt het als die bende zogenaamde tattookillers die je de steeg intrekken om je tandenrijen eens grondig te herschikken. Gewoon omdat je het waagde om op dit en dit tijdstip daar en daar te lopen. Let eens op die slopende breakdown in het midden. Knock-out in de eerste ronde wat mij betreft.

Toch is er veel ruimte voor humor en lol. Bijvoorbeeld het Duits gearticuleerde EinZwei, Die klinkt agressief en grappig tegelijk. Terwijl Fubar weer handelt over een dementerende seriemoordenaar. ‘Metalthema’s met een twist', zoals ze het zelf zeggen.

Muzikaal is er geen twist te bekennen. Bloid klapt er op los waar het maar kan. Er zijn veel tempowisselingen, maar nergens wordt het te druk. De grooves en beatdowns komen extra hard aan wanneer er tussendoor ook eens naar polkasnelheden geschakeld wordt. Bloid is een band met potentie. Ze weet een gevarieerd album te brengen zonder te verzanden in obligate melodieuze passages. En dat, beste mensen, is best iets om blij van te worden.